Neden öğrendiğimiz Çin Pinyin'in Ming Hanedanlığı'ndaki bu yabancıya kadar izlenebileceğini söylüyoruz?
Çin Pinyin'in uzun bir geçmişi var Şimdi kullandığımız Çince Pinyin, özgürlüğün ardından Çince karakterlerin telaffuzuna yardımcı olmak için geliştirilmiş bir Latince araçtır. Atalarımız eski zamanlarda Çince karakterleri nasıl öğrendiler?
"Eski Çin'de pinyin yoktu."
Karakterleri tanırken, esas olarak düz ses yöntemi ve fan kesme yöntemi kullanılır.
Düz ton, Yani, "kutu, koku gibi okunur" gibi sesteş sözcüklerin fonetik gösterimi. Karmaşık bir kelimenin fonetikleştirilmesi için basit bir kelime kullanılır. Peki ya basit kelimeleri bile bilmiyorsan? Doğu Han Hanedanlığı döneminde Budizm tanıtıldı. Sanskrit, ünsüzler ve ünlülerin açıkça ayırt edildiği bir tür Pinyin metnidir. Sanskritçe'den esinlenen kadim insanlar, Fanqie yöntemini icat ettiler.
Fanlı kesim yöntemi, Yani, genellikle "övünme, acı kavun kesiği" gibi yazılan bir sese açıklama eklemek için iki karakter kullanılır. Kes kelimesinin pratik bir anlamı yoktur, yani ilk kelime k kullanılır ve son kelime "gua" ve ua1 tonu birlikte alınır. Övünmenin telaffuzu.
Zor geliyor, değil mi? Çünkü gerçekten zor. Eskiler buna şu şekilde yorum yaptılar:
"Üç yılda pişirilemez",
Tanıdık olsalar bile çoğu zaman sesi ve kelimeleri bulamazlar.
"Üç veya dört yıldır Çince öğreniyorum,
Ama yine de en basit kitapları okuyamıyorum. "
"Ming Hanedanlığı'nın sonuna kadar,"
Avrupalı misyonerler Çin'e girdi ve vaaz vermek için Çince öğrenmek zorunda kaldılar ve bazı yollar buldular.
Matteo
"Portekizce-Çince Sözlük"
Gosterildigi gibi:
Bu, en eski Roma fonetik notasyonudur, ancak baş harfleri ve sesli harf sistemleri henüz tamamlanmamıştır.
1605'te Matteo Ricci, Hıristiyan öğretisini desteklemek için "Batı Karakterlerinin Mucizesi" ni yazmıştı. Bu kitap Latin alfabesindeki Çince karakterlerle yan yana yazılmıştır ve Çin'deki Latin alfabesiyle yazılmış ilk Çince yayındır.
"Batı Mucizesi"
misal:
Tanrı doğdu, dünyada öğretmesi için insan formuna emanet.
t'in chù kiám sm t gîn hîm ì hîm kiáo yúxí
Ming Hanedanı Mandarin, Nanjing aksanıdır ve Matteo Riccinin fonetik gösteriminin Nanjing aksanı üzerine kurulu olduğu kabul edilir.
"20 yıl sonra,"
"Batı Konfüçyüsçiliği"
Xu Guangqi'nin Shanxi'den Han Yun adında bir öğrencisi var. Han Yun, Jinnige'yi Shanxi'ye davet etti ve ikisi sabah ve akşam "Dao'yu tartıştı". Kazara yazmaktan bahsederken, Jinnige alfabe seslerini kullanmanın batı yönteminden bahsetti. Han Yun, Jinnige ile tartıştı ve bu yöntemi bir el yazmasına yazdı. Daha sonra Jin, Shaanxi'ye gitti ve emekli bir memur olan Wang Zheng ile tanıştı ve ikisi onları gözden geçirip revize ettikten sonra, onu kazımaya karar verdiler. Bu kitabın adı "Xiru Ermuzi".
Diğer misyonerler tarafından yazılan ve yabancıların öğrenmesi için tasarlanan Pinyin programından farklı olarak, bu kitap açıklama nesnesi olarak Çinliler tarafından yazılmış ve Çinli ve Batılı bilim adamları tarafından ortaklaşa tamamlanmıştır.
Bu kitapta, Çince heceler baş harflere ve finallere ayrılmıştır ve Çince'nin baş harfleri için bir dizi karşılık gelen Çince karakter seçilmiştir, örneğin:
Sonra (z), çekin (ch), madde (v), siyah (h). Ayrıca bazı yeni şeyler de var: ü'yi temsil etmek için iu'yu kullanın, başlangıç harflerini () temsil etmek için g'yi kullanın vb.
"Xiru Ermuzi" de 5 ton vardır (seslendirme, Qingping, Shangsheng, Qusheng, Giriş)
Bu kitap o sırada hangi aksan üzerine kurulu? Bu sorunun cevabı biraz tartışmalı, bazı araştırmalar bunun Pekin lehçesi, Shanxi lehçesi veya Nanjing Mandarin olduğunu söylüyor. Wang Zheng, başlangıçta bu kitabı resmi revizyondan sonra tüm ülkede yayınlamak istedi, ancak ne yazık ki bunu yapamadı.
"Ming'in sonları ve Qing'in ilk dönemlerinin çeşitli pinyin planları, 19. yüzyılın ortalarına kadar" Xiru Ermuzi "ye dayanıyordu."
Ming'in sonlarında ve Qing hanedanlarının başlarında birçok pinyin planı ortaya çıktı, ancak hepsi Nanjing aksanı standart telaffuz olarak benimsendi.
19. yüzyılın ortalarında ve sonlarında, Mandarin Çincesinin standart telaffuzu tartışmalıydı.Bazı sinologlar Nanjing'in standart telaffuzunda ısrar ederken, diğerleri standart olarak Pekin lehçesini kullanırken Vetoma ikinciye aitti. Çinli öğretmeni Ying Longtian'ın yardımıyla selefi bilim adamlarının deneyimlerini ve derslerini özetleyerek, bu pinyin şemaları setini - Vetoma tarzı pinyin sistemini yarattı.
Bu sistem 27 baş harf ve 40 final içeriyor.
Tonlar açısından, önceki bilim adamlarının ısrar ettiği "Wushengshuo" terk edildi ve Çin tonları, Pekin Mandarin'in gerçek telaffuzuna göre "Shangping" (yinping), "Xiaping" (yangping), "shang" (shangsheng) ve "qu" olarak konumlandırıldı. "(Devoicing) Dört ton ve her heceden sonra sağ üst köşedeki 1/2/3/4 etiketleri yukarıdaki dört tonu temsil eder.
Wetoma bir diplomat ve "Dil Koleksiyonu" yayınını, Çin'deki diplomatlar arasında Pekin lehçesinin öğretilmesini teşvik etmek için kullanmayı umuyor, böylece mümkün olan en kısa sürede diplomatik çalışma için kalifiye olabiliyorlar. O zamanlar sadece Pekin'de değil, dünyada bile Weitoma'nın "Dil Koleksiyonu" ndan başka bir şey olmadığı söylenebilir.
"Yakında Qiyin hareketi başladı"
Qiyin Karakter Hareketi, Çince karakterlerin reformunu savunan ve bir pinyin planı oluşturan bir harekettir. Qing Hanedanlığı'nın sonlarında Qiyin karakterlerini savunanlar, Çin'in geri kalmışlığının Çince karakterleri ve dil farklılıklarını öğrenmenin zorluğundan kaynaklandığı konusunda fikir birliğine vardı.
Lu Ganzhang, Tong'an, Fujian'ın yerlisidir ve Singapur'da İngilizce eğitimi almıştır. Çin'e döndükten sonra Gulangyu'da yaşadı, İngilizce ve Batı Çince'yi Çince'ye öğretti ve Çince-İngilizce Sözlüğün tercümesine katıldı. Gulangyu Adası'nda Jishan'ın eteğinde onu anmak için bronz bir heykel var.
Lu Ganzhangın hikayesi "Bir bakışta İlköğretim" adlı bir kitapla başladı. Bu Xiamen lehçesiyle yazılmış ilk Çin pinyin yazısı.
1905'te Lu Jianzhang, "Yeni Çince Karakterler" i de Eğitim Fakültesi'ne sundu Bu öneri, Japon kana'ya benzer bir dizi Çince karakter vuruş stili mektup tasarladı.
1906'da "Çin Alfabesi Pekin Qiyin Ders Kitabı" (iki cilt) yayınlandı, Pekin Mandarinini heceledi. Kitap ünlüler (harfler), baş harfler (sesler), tonlar (dört ton), yazım kuralları ve noktalama işaretlerini içerir. Listelenen kelimelerin çoğu Pekin lehçesinin özelliklerini taşıyan günlük ifadelerdir ve birkaç kelime güney Fujian lehçesinin özelliklerine sahiptir.
"Bütün ülke akıllıca okuyabilir, neden ülke yoksulluğa neden oluyor? İnsanlar neden balığa neden oluyor?" Lu Jianzhang sadece planı önermekle kalmadı, aynı zamanda kitapta bir çeviri kütüphanesi ve bir matbaanın açılışını, akşam derslerinin, yarım günlük derslerin ve günlük derslerin ve kadın okullarının açılışını da anlattı; Bir polis okulu vb. Açın.
Ancak planı Qing hükümetinin "kontrolünü" geçemedi ve sonunda sonuçlandı.
"Aşağıda açıklanan şema neredeyse evrenseldir, ancak yalnızca neredeyse"
"Mandarin Harmony Letters" Qing Hanedanlığının son dönemindeki Qiyinzi hareketinin sonraki dönemlerinde büyük bir projedir. Kitap 1900'de Tianjin'de yayınlandı, 1901'de Edo, Japonya'da Çinli öğrenciler tarafından yeniden basıldı ve 1906'da Pekin'de "Pinyin Mandarin Press" tarafından yeniden basıldı. Bu programın etkisi neredeyse tüm ülkeyi kapsıyor.
1904'te Yuan Shikai, Zhili Akademik İşler Ofisi'nden "Mandarin Mektupları Üzerine Görüşler Üzerine Sunum" u incelemesini istedi ve Akademik İşler Ofisi, Yuan Shikai'ye cevap verdi: Japonya'dan Shuji Izawa, kısa süre önce bu kopyayı baskıyı eklemek için kullandı, adı "Qing Guo Mandarin Rhyme Mirror" Çince öğrenen Japonlar oldukça popüler. "
Bu plan Wu Rulun ve diğer mahkeme yetkilileri tarafından desteklendi. O zamanlar Wu Rulun, Pekin Normal Üniversitesi'nin baş eğitmeniydi ve ulusal dilin Pekin aksanı temelinde birleştirilmesini savunuyordu ve Wang Zhao'nun "Mandarin Alfabesini" ulusal dili birleştirmek için bir araç olarak kullanmayı planladı.
Wang Zhao'nun planı doğru zaman, yer ve insanlar nedeniyle neredeyse evrenseldir. (Aşağıdaki resim Wang Zhao'nun planının pinyin tarzını göstermektedir)
"Bugünün Putonghua'sına en yakın pinyin planı nihayet ortaya çıktı"
Çin Cumhuriyeti'nin 7-14. Yıllarından (1918-1925), Qian Xuantong, Zhao Yuanren ve Lin Yutang gibi bilim adamlarının her biri, o sırada Ulusal Dilde Aylık olarak yayınlanan bir dizi Roma alfabesi veya sembolü oluşturdular ve her kesimden görüş aldılar. Bu planlar arasında, "en temsili kişi ilk olarak Zhao Yuanren'in romajisini ulusal dilde tavsiye etti".
Bu, Mandarin'e en yakın ve en standartlaştırılmış ders kitabıdır. Kitapta ön ve arka burun sesleri gibi karıştırılması kolay sesli harflerin telaffuzu çok doğru anlatılıyor. Birkaçının bugünün Mandarin'inden farklı tonları var. Örneğin tehlike için iki kez, nefes için iki kez, farkındalık için dört ton okuyun. Okumak tanıdık gelmiyor mu? Tayvan idol dramalarını ve gördüğümüz Tayvan varyete şovlarını düşünün.
"İkinci hikaye, biraz aşinayız"
1955'te düzenlenen Ulusal Karakter Reformu Konferansı, karakter reformu için Çince karakterleri basitleştirmek, Mandarin'i popülerleştirmek ve Çin Pinyin planını uygulamak için üç ana görev ortaya koydu. Başlangıçta ekonomik ve finansal işlerle uğraşan Zhou Youguang, Çin Karakter Reform Komisyonu tarafından Çin Pinyin Planı Komitesinin bir üyesi olarak hizmet vermeye ve Çin Pinyin Planı'nın formülasyonuna katılmaya davet edildi.
1956'da Devlet Konseyi, Putonghua'nın Tanıtımı için Merkez Komitesini kurdu ve "Putonghua'nın Tanıtımı Hakkında Talimatlar" yayınladı.
1957'de "Hanyu Pinyin Planı" yayınlandı.
Nisan 1979'da Uluslararası Standardizasyon Örgütü Varşova'da bir dokümantasyon teknolojisi konferansı düzenledi. Zhou Youguang toplantıda Çin Halk Cumhuriyeti adına konuştu ve "Çin Pinyin Şeması" nın Çince yazımının uluslararası standardı olarak kabul edilmesini önerdi.
1982'de "Mandarin Çincesini Teşvik Etmek", "Çin Halk Cumhuriyeti Anayasası" na dahil edildi.
Son olarak, Hanyu Pinyin'in ilerlemesiyle ilgili olarak, tek tek bahsedilemeyecek birçok insanın katkısı hala var. İlgilenen arkadaşlar tekrar çalışabilir.
-SON-
kaynak:
"Romanlaşmış Çin Pinyin'in Tarihsel Kökenleri", Du Songshou
"Geç Qing Hanedanlığında Çin'e Gelen Batılıların Çin Öğrenimi ve Araştırması", Bian Haoyu
Zhang Jinfa "Geç Qing Hanedanı ve Çin Cumhuriyeti'nde Dört Mandarin Çincesinin Fonetik Ders Kitapları ve Pinyin Şemaları Üzerine Karşılaştırmalı Araştırma", Zhang Jinfa
Guokang'ın cevabı, cevaplayıcı kimliği: sözlü ve kulak
Wikipedia
Otantik manzara düzenleme ve bitirme
Resimli makale Ağ
