Siyah At Beyaz Kule
Suberham'a her gittiğimde Beyaz Kule'yi görmeye gideceğim.
Güneş batıda incelirken, Beyaz Pagoda gün batımını ikiye böler ve güneşin dağınık ışınları Suberhan'a hafif bir kutsallık verir ve tüm otlak puslu hale gelir.
16. yüzyılda Suberham'ın alacakaranlığında donmuş olan zaman, bir anda uzun zaman öncesine geri dönmüş gibi görünüyor.
Beşinci Panchen Lama Robsang Yixi, elleri gün batımına bakacak şekilde sessizce durdu. Ölü siyah at, siyah sırtı hafifçe parlayarak Panchen Lama'nın gözlerinde sessizce yatıyordu. Hafta içi günlerde, vaaz verirken ve vaaz verirken dikkatlice oturan insanlar hala Panchen ve kara at tarafından çevrelenmişlerdi ve eğimli gün batımının içeri girmesine izin vermek için sadece küçük bir açıklık açtılar. Batan güneşin kokusu parlıyor ve ışık ışınları, karanlık atın sırtındaki sonsuz güzelliği ve ayrıca Rob Sanyixi'nin sırtındaki üzüntüyü özetliyor.
Binlerce su ve dağda seyahat eden, dünyanın sıcaklığını ve soğukluğunu gören Panchen ve atı, yayladaki tüm güzelliği yaşadı. Ne de olsa bu yerde durdum, Suberham'ın sonbahar akşamında durdum, yaylada ıslık çalan kuzey rüzgarında durdum.
Her şeyin kendi yolu vardır ve her şey işlenir. Bir kule inşa etmeye karar verdiler.
Kara at için inşa edilen beyaz pagoda, birkaç yıl rüzgar ve karda yavaş yavaş gökyüzüne açıldı ve çayırdaki insanlar yavaş yavaş Suberham'ın beyaz pagodasına alıştı. Suberham'ın adı yavaş yavaş insanlar tarafından kabul edildi ve Bayin Chaideng'in eski adı nihayet tarihin dışında kaldı.
İlkbahar geçip sonbahar geldiğinde, Beyaz Kule kaçınılmaz olarak yıkılacak, ancak birkaç onarımdan sonra eski görüntüsünü restore etti.
Günbatımında Beyaz Pagoda'nın halesinde durarak, kule tabanının sıcaklığını hissederek, hâlâ anın içine dalmış durumdayım - kuzey rüzgarının içinden, kalabalığın içinden, alacakaranlıkta karanlık ata bakıyorum, bakıyorum Akşam yalnız Panchen Lama'ya bakarken, akşam nostaljiyi ve azmi seyretmek yayılmaya başladı.
