Moğol egemenliğinden kurtulmasının üzerinden geçen dört yüz yıl içinde, Rusya'nın toprakları çılgınca 400 kat genişledi. Uzun zamandır Rusya'nın topraklarını soyan Kazak süvarileri ile temas halindeyiz.
Aslında, silahlarla yağmalanan topraklar eninde sonunda silahlarla soyulacaktır.Rusya topraklarının genişlemeye devam edebilmesinin nedeni askeri saldırganlığın bunun sadece bir parçası olması ve en önemlisi göçmenliktir.
19. yüzyılın ikinci yarısında, Çarlık Rusya'sı Orta Asya'yı işgalini hızlandırdı. Aynı zamanda, Taiping Ordusu ve Nian Ordusu'nun etkisi altında, Sincan'da büyük çaplı bir köylü ayaklanması patlak verdi.
Orta Asya Kokand Krallığı'nın bir askeri olan Aguba, Sincan'ı kendini beğenmiş yaptı ve Çarlık Rusyası İli'yi istila etme fırsatını değerlendirdi. Neyse ki, Zuo Zongtang'ın ısrarı altında, Qing sarayı yabancılardan borç almakta tereddüt etmedi ve Sincan'daki kaosa karşı savaşmak için elit bir gücü donattı.
Agub'un yönetiminin kökleri derin değildi ve kısa süre sonra yenildi ve intihar etti. Rusya sadece bir bölgeyi işgal etmesine rağmen, bununla başa çıkmak daha zor. Bir yandan Qing ordusunun komutanı Liu Jintang, Çin ile Rusya arasındaki sınırı haritalandırmak için insanları gönderdi;
Rusya, Qing ordusuyla Yili ve Kuzeydoğu'da aynı anda savaşmak için haykırsa da, güveçteki bir karınca kadar endişeliydi. Rus-Türk Savaşı yeni bittiği için mali açık 50 milyon rubleye kadar çıktı ve ülkede büyük çaplı bir kıtlık çıktı.
Rusya yeniden müzakere masasına dönmek zorunda kaldı, çünkü savaşı kolayca başlatmaya cesaret edemedi, Rusya antlaşmaya sadece oyun oynayabilirdi. Rusya, Orta Asya'yı sindirmek ve Sincan'ı daha fazla istila etmek için anlaşmada Rus vatandaşı olmak isteyen İli halkının bir yıl içinde taşınmasına izin verilmesini şart koştu ve 70.000'den fazla İli halkını Orta Asya'ya taşınmaya zorladı.
Rusya, ülkeden göçün çok yavaş ve maliyetin çok yüksek olduğunu anlıyor. Çin'deki insanları doğrudan soymak sadece Çin tarafındaki ekonomik üretimi zayıflatmakla kalmaz, aynı zamanda savaş başladığında Çin'e dönmenin öncüsü olurlar.
Bu nedenle Rusya, taşınan her erkeğin 5 dönümlük Rus arazisi veya yaklaşık 5,45 hektar alacağını vaat etti.Ancak Orta Asya'da iklim kurak ve yağışsızdı ve ciddi bir ekili arazi sıkıntısı vardı. İyi topraklar uzun zamandır Kazaklar tarafından bölünmüştü. Ya Çinli göçmenler araziyi alamadılar ya da sahip oldukları tek şey çorak araziydi.
Rusya tarafından tahsis edilen yeniden yerleşim ücreti, katman katman düşürülmüştür ve her haneye yalnızca 2 ruble olarak tahsis edilmektedir.Göçmenlerin büyük çoğunluğu yalnızca diaozi'de yaşayabilmektedir. Yaşayacak hiçbir yeri olmayan göçmenler, Çin'e veya diğer bölgelere büyük ölçekte kaçmaya başladı.
Rusya, "kaçaklarla" başa çıkmak ve "onları bir deli gibi geri getirmek" için ciddi önlemler aldı. Sonra gülünç bir şey oldu: Rus hükümeti kaçakların topraklarına el koymak istedi, ancak topraklarını bulamadıklarını gördü.
Göçmenler Rusya'dan son derece memnun değildi, bu yüzden Ruslar, Qing ülkesine karşı saldırı yapmalarına izin vermeyin, onlardan asker toplamaya cesaret edemediler. Gittikçe daha fazla mülteciyle Rusya ancak kendisini kandırıp "Çin topraklarında bize sadık insanlar var. Rusya için daha avantajlı ..." diyebilir. 1900'de İli'deki Rus konsolosluğu, "Çin'de yaşayan ve Rusya hakkında iyi fikirleri olan insanlar, Rusya'da yaşayan ve bize düşman olan Rus dilencilerden daha iyidir" dedi.
Rusyanın acımasız yönetiminin aksine, Sincan, Orta Asyadaki tüm etnik grupların insanları için bir sığınak haline geldi. Qing hükümeti bir bütün olarak beceriksiz olsa da, göçle başa çıkmada oldukça zekiydi. Qing hükümeti göçmenlerin toprak sahibi olmasını yasaklar, ancak Moğol ve Uygur toprak sahiplerine ait tarım arazilerini veya otlakları kiralamalarına izin verir ve aynı zamanda göçmenlerin toprak sahipleri tarafından aşırı sömürülmesini de yasaklar.
Qing hükümetinin tek bir amacı vardı ve bu, mülteci olmamak için herkesin yemesine ve içmesine izin vermekti. Çin Cumhuriyeti'nde, Sincan'dan sorumlu Yang Zengxin, Sincan'ın o çalkantılı dönemde uzun vadeli istikrar ve barışı korumasını sağlayan bu politikayı temelde sürdürdü.