On yıldan daha uzun bir süre önce tutkulu bir edebi genç, şimdi böyle oldu
O Lingqun ve ben 15 yıldır ayrıyız.
Onun için bir şeyler yazmak istedim. Ancak tembellik -tamamen tembellik olmayabilir, kalemi defalarca kaldırıp defalarca yere bıraktım. Bu gece hem aşık hem de çocuk uyuyor ve ay ışığı evin pencerelerinden parlayarak evi siyah ve beyaz alanlara ayırıyor. Uzaktan kurbağaların vızıltıları birbiri ardına duyuldu, ses kısa ve hızlıydı, bu da yaz ortası gecesinde zamanın geçişini hatırlatıyor gibiydi. Masada otururken karanlıkta bir sigara yaktım, pencerenin dışındaki aydınlık yere baktım ve eski sınıf arkadaşım He Lingqun'u düşündüm. Biliyorum, onun için gerçekten bir şeyler yazmalıyım.
1987 yazında liseye gitmek için Tongling'den Zongyang Orta Okuluna geldim. Zongyang benim memleketim. On dört yaşındayken ailemin iş transferiyle Zongyang'ı Tongling'e bıraktım Tongling County'deki okul tarzı ve öğretim tarzı ve iş transferi bazı kursları geciktirdiği için ilçe anahtar sınavını bile geçemedim. Tongling İlçesindeki normal bir lisede bir okul yılı okuduktan sonra, Zongyang Orta Okuluna transfer oldu. Memleketime dönmek sadece üç yıl sürdü, ancak bu sefer eve dönme hissi oldukça ağırdı. Zaten liberal sanatlar ve bilimler olarak bölünmüş, doğal olarak en sevdiğim liberal sanatları seçtim ve kalbimde bir enerji hücumuyla iyi bir üniversiteye kabul edildim ve o bakan bakışlara karşılık verdim.
Lisenin ikinci yılından beri masa arkadaşım He Lingqun.
O Lingqun engelli bir kişidir. Altı yaşında çocuk felcinden muzdaripti, babası sıradan bir ilkokul öğretmeniydi, annesinin işi yoktu ve aile koşulları çok ortalamaydı. Tüm ailenin tedavi etme çabalarına rağmen, köydeki kötü tıbbi koşullarla birleştiğinde, sekel hala düşüyordu - sağ bacak topaldı. Lingqun bir keresinde bana şöyle demişti: Altı yaşından beri arka arkaya üç yıldır hastanede yatıyor.Her gün bakıp beyaz duvarları, beyaz önlüklü doktorları ve hemşireleri ve pencerenin dışındaki gri gökyüzünü gördü. Üç yıldır "beyaz terör" yaşadı. ".
O Lingqun'un temiz bir yüzü, belirgin elmacık kemikleri, biraz kıvrık saçları ve açık ve parlak gözleri var. Sağ bacak pantolonu gözle görülür bir şekilde sönük görünüyordu ve yürürken omuzları omuz silkti. Özellikle yukarı çıkarken sağ elinizle merdivenlerin duvarına basmanız, sağ ayağınızı basamaklara koymanız ve ardından sol ayağınızla zıplamanız gerekiyor ki bu oldukça komik görünüyor. Ama bir sömestrden daha kısa bir süre içinde, saygısız arkadaş olduk. Pek çok ortak noktamız var: basit düşünme, hayallerle dolu ve ikisi de edebiyat ve felsefe gibi. Günlük molada Tang Şiirleri, Song Ci, Lu Xun ve "Kırmızı Konaklar Düşü" nden değil, Tolstoy, Roman Roland, Sartre ve Nietzsche'den bahsediyoruz. En çok konuşulan Fransız edebiyatı: Balzac, Hugo, Roman Roland, Baudelaire. . . . . . Lingqun'un okuma aralığı çok geniştir ve onu "Geniş Kitap" kelimeleriyle anlatmak abartı olmaz. Evine gittim ve en çok hayranlık duyduğum şey, kalın ahşap levhalardan yapılmış, yaklaşık iki metre yüksekliğinde, temiz su boyası ile boyanmış, üst ve alt dört tabakası sıkıca üst üste yığılmış kitap rafı. Bunların hepsi Çin ve yabancı edebiyat ve felsefe şaheserleridir. . Okuma cildime her zaman güvenmişimdir, ancak onunla karşılaştırıldığında bir fikrim var. O Lingqun, lisenin ilk yılında "Lu Xun'un Bütün Eserleri" ni okudu, ancak ben sadece "Yabani Çimen" ve "Sabahları Topla" gibi seçkin birkaç eseri okudum. Topal bacağı dışında engelli olduğu söylenemez. "Karnındaki şiir" mizacının en iyi tasviri.
Halen sınıfta edebiyatı seven birkaç benzer düşünen öğrenci olduğu için edebiyatta ne yapmamız gerektiğini tartıştık.İlk olarak bir edebiyat kulübü kurmak. Böylece 1988 baharında "Qingxi" Edebiyat Kulübü kuruldu. Eğitmen (Çince öğretmen) He Lingqun'u başkan olarak atadı ve ben de "Qingxi" dergisinin genel yayın yönetmeniydim.
"Qingxi", Zongyang İlçesindeki ilk ortaokul edebiyat topluluğuydu ve o zamanlar çok etkiliydi.Zongyang TV ve radyo istasyonları önemli haberler olarak yayınlandı. "Clear Creek" adı benim yaratıcı fikrimdir: Bir yandan, memleketimdeki açık bir akarsu her zaman "vatan hasreti şaşkınlığım" olmuştur. Öte yandan, Lu Xun'un "sığ, ancak bir akarsu kadar net" ("Liu Bannongjun'u Hatırlamak") anlamını da alır.
Edebiyat kulübü sorunsuz işlemedi. Üyeler, lise ikinci sınıf liberal sanatlar sınıfımıza dayanmaktadır ve bazı üyeler diğer sınıflardan gelmektedir. Orman büyük ve her çeşit kuş var. Edebiyat Kulübü sadece okul tarafından finanse edilen ajans masraflarına sahip değil, aynı zamanda birkaç güzel ve yetenekli kadın var. Bir kulübü yönetmenin maliyeti bir sömestrde sadece 20 ila 30 yuan'dır.Bazen eğitmen bu ücreti kendisi öder, bazen doğrudan bana veya He Lingqun'a ödenir. Aslında, hepsi dergiyi çalıştırmak için harcandı, ama kısa süre sonra bazı söylentiler çıktı, kendi ceplerimizden çok şüphelendik ve hesap ve makbuz tutma gibi şüphelerden kaçınmayı hiç düşünmedik. Kızlarla temas doğal olarak kaçınılmaz, bazı güzel kadınlar ve yetenekli kadınlar için kalbimde bir hayranlık katmanı olmayabileceğini de kabul ediyorum, diğerlerine gelince, onları tanımıyorum. Söylentiler yavaş yavaş arttı. O Lingqun ve ben kitap işiyiz İki etkinlik düzenledikten sonra He Lingqun bana dedi ki: Yaşlı adam, sıkıldım, artık yapmak istemiyorum! Dedim ki: O zaman sizinle birlikte ilerleyip geri çekilirim!
Sonrasında olanlar bizi tamamen serinletti.
Bir gün dersler arasında bir ara verdiğimde okul müdürü benden ofisine gitmemi istedi, bunun sınıfta veya edebiyat kulübünde bir şey olduğunu düşündüm. Tanıştığımda baş öğretmen bana sordu:
"Bir şey var, biri senin yaptığını söyledi. Umarım bana dürüstçe söyleyebilirsin. Varsa olur, yoksa olmaz."
"naber?"
"Birisi sınıf arkadaşı L'nin çekmecesine bir parça hayvan dışkısı koydu ve onu erken okuma sırasında buldu."
Kanım yüzüme koştu ve ofisten çıkarken baş öğretmene ne söylediğimi hatırlamıyordum, belki de bir şey söylemedim. Beklenmedik kızgınlık ve aşağılanma göğsümü doldurdu ve beynim boşaldı. Ama bence "temiz olan temizlenir ve kirli olan karışıktır", baş öğretmenin kişiliğimin o kadar kötü olduğunu düşünmemesi gerekir.
Koltuğuma döndüğümde, tuhaflığı anlamış gibiydim. Her şey kendi kendini açıklıyor. Öğlen bunu He Lingqun ile konuştum, öğleden sonra ikimiz de istifa ettik. O zamandan beri "Qingxi" Edebiyat Kulübü ile hiçbir ilgimiz yok.
Ertesi öğleden sonra okuldan sonra He Lingqun'u bisikletle evine götürdüm ve birkaç kitap daha ödünç almayı planladım. Caddenin ortasına vardığımızda bir bisiklet arabamıza çarptı. Sokaktaki korkuluğu ellerimle aceleyle destekledim ve bisikleti zar zor durdurdum. Akıcı görünen iki genç arabadan atladı ve biri kafasını çarptı. Lingqun kolumu çarptı, ama vücudu önümde durdu, yumruğu He Lingqun'un göğsüne düştü ve bir "patlama" yaptı. . Bu sırada teyzem işten sonra geçti ve bağırdı ve iki genç adam arabadan kaçtı.
Asla unutmayacağım: Lingqun bir keresinde benim için bir yumruğu zayıf bir göğsüyle engelledi.
Kaderi belirleyen üniversiteye giriş sınavı planlandığı gibi geldi. Lige şarkı söylemek için çok geç kalmıştı ve havaya uymuyordu. O sırada en çok ziyaret edilen yer okulun kuzey kapısının arkasındaki yamaçtı. Bazen bir kitap alıp sessizce oturup gökyüzüne ve bulutlara bakıyorduk. Hiç bir şey söyleme. Daha sık olarak, hala mezuniyetten sonraki yön ve gelecekteki toplantı hakkında konuşuyorum. Tepenin kuzeyinde inişli çıkışlı Dabie Dağları var. Zirvelerden birine Woniuling deniyor çünkü Guniu'ya benziyor ve Guniu'nun boynuzu zirvedir. Lingqun, yüksek dağ zirvesini işaret etti ve şöyle dedi: Eyfel Kulesi'nin sivri ucu! Sık sık düşünüyorum: Sınıf arkadaşım He Lingqun'la geçirdiğim iki yıl, gençlik yıllarımın en değerli koleksiyonu ve bu uyumsuz notlar bile güzel süslemeler haline geldi. O zamanlar rüyama o kadar yakındım ki, ulaşılabilecek bir yerde gibiydi. Hayalimiz güzel: İlk hedef Pekin Üniversitesi Çin Bölümü ve Fransız edebiyatı ilk seçmeli ders ... Mezun olduktan sonra Eyfel Kulesi'nin altında toplanıp Balzac, Hugo ve Romain Roland gibi ustaların memleketinin esintisinin bizi yıkmasına izin vereceğiz. İlham.
Hala Tongling'de olduğum için, üniversite giriş sınavına girmek için aceleyle Tongling'e geri döndüm. Küçük vapura binmeden önce mezuniyet fotoğrafını büyüttük ve birbirimize, fotoğrafın arkasını, yazıyı ve yazıyı verdik, He Lingqun bana fotoğrafın başlığını verdi:
Hayatın sırdaşı var yeter
Shi Shi ona aynı kalple davranmalı
Sorum şu:
Başarı veya başarısızlığı garanti etmeden inatla takip edin. Önünde çorak bir mezar olsa bile yine de ilerliyorlar.
Lu Xun'un "Geçen Misafir" inin Kaydedilmesi ve Ling Qun'un Teşvik Edilmesi
Bununla birlikte, rüya ne kadar güzel olursa, o kadar hızlı parçalanır ve insanlara gerçek bir hayal kırıklığı hissi verir. Yaz tatilinde uzun süre bekledikten sonra üniversiteye giriş sınavı sonuçları düştü. Hayatımda ilk kez Waterloo'da bir yenilgiye uğradım: üniversiteye giriş sınavı puanları yeni sınıra ulaştı. Üniversiteye giriş sınavından önceki birkaç ön sınav sonucundan dünya kadar farklıdır. İki aylık yaz tatili sancılı günler dönemiydi ve geriye dönüp bakmak dayanılmazdı. Gelecek için, kafam karıştı. Önünde gerçekten terk edilmiş bir mezar var mı? Hiç tereddüt etmeden ilerlediğim yol kenarında, tam açmış pembe yabani zambaklar ve yabani güller var mı? Bilmiyorum. Belki de Tanrı'nın ellerinden biri yavaşça açılarak kalbimize bir meyve gibi rüyalar yerleştirdi. Öte yandan, hayatın acımasız geçmişiyle ilgili gerçeği ortaya çıkaran ciddiyetle yükseltilir. Bu karşıt taraflar, hayatın gerçek doluluğudur.
Sınavda başarısız olduğum için, Zongyang Ortaokuluna geri dönmedim ve tekrar sınıflara girmek için Tongling 1 Nolu Ortaokuluna gittim. Zongyang'ın akrabalarından He Lingqun'un durumunu duydum: Skor ana çizgiyi 18 puan aştı, bacak engelinden dolayı Maanshan Ticaret Koleji'ne kabul edildi.
Okul başladıktan sonra He Lingqun'dan bir mektup aldım:
Başarısızlık bize yıldırım gibi çarptı, bu bizim kaderimiz! Ama düşmemeliyiz! "Yaşlı Adam ve Deniz" deki balıkçı gibi, tüm ihtişam eninde sonunda büyük balığın kalan kemiklerine gidecek!
Kalbimdeki Eyfel Kulesi hala yükseliyor. . . . . .
Tekrarlanan bir yıllık çalışmalardan sonra Tongling Finans Koleji'ne (Maanshan Ticaret Koleji'nden bir seviye) kabul edildim. Ben bir sömestrken He Lingqun'dan "duygu nehrine tek ayakla girdiğini" söyleyen bir mektup aldım. Biliyorum, o aşık. O zamanlar L kızlara da tutkuyla aşıktım. Gençliğimizin bayramını He Lingqun ile paylaşmaya can atıyorum. Bu yüzden soğuk bir kış gününde Ma'anshan'a gittim.
Buluştuğumuzda ağlamaklı sarılmalardan ve kampüsün yanındaki sırtın tekrar tekrar ayaklarımızla ölçüldüğünden bahsetmiyorum.Pirinç tarlalarında yiyecek arayan kuşlar merakla bize baktılar ve kahkaha atmalarına şaşırdılar. Çabuk uçun. O gece tek başına çok fazla şarap vardı ve hepimiz bunun uğultulu soğuk rüzgarın kışkırtması olduğunu söyledik. Bu ilk sarhoş olmamız değil, ama uzun zamandır beklenen buluşmanın sarhoşluğunun farklı bir tadı var. "İçecek misin, içmeyi bırakma", gerçekten "üç yüz bardak içmek zorunda kalacaksın" peki neden? S kızını ona tarif ettim: Xinghuayan, Liuyemei. Qiaoxiaoqianxi, güzel gözler Xi'yi dört gözle bekliyor. Beni en çok büyüleyen gözleri ve tıpkı bizim gibi nehir kıyısındaki küçük bir kasabadan geliyor. Lingqun güldü ve şöyle dedi: Yayaya nereye gideceğini sormak istiyorsanız, kaşlarınız dolu. Biliyorum kızın en çekici yönü gözleri, beni onu görmeye ne zaman götüreceksin!
Yaşlı adamla ilgili en çok önemsediğim şey doğal olarak "o duygu nehri". Yok edilmeli mi yoksa küllerden yeniden doğmasına izin mi vermeli? İhtiyar adamın yüzündeki ışıltıdan sanırım içten dışa güzelliği. Lingqun, ilk tanıştığı anda ona aşık olan eksantrik bir kız olduğunu söyledi. Gözler, evet, kızların gözlerini biraz talep ediyoruz. Gözleri büyük ve parlak ve su göl kadar şeffaf, berrak ve tenha. Ona birçok aşk mektubu yazdı ve birkaçını olduğu gibi ezberledi. Yaşlı adam adına mutluyum. Gerçek ilerleme hakkında soru soruldu, ancak henüz resmi bir tarih yok. Ve o kızın tavrı bana belirsiz geldi: ne reddedildi ne de izin verildi. Bian Zhilin'in güzel "Kısa Bölümü" gibi yaşlı adamın rüyasında köprüdeki manzara mı olmak istiyor? Kalbimde hafif bir endişe var. Kalbimde tahminimi yalanlamıştım: Hangi kız şiir gibi ateşli sözlerle yere düşemez?
Geceleri birlikte "bacaklar düşer", sallanıp uykuya dalarlar. Daha fazla konuşmak istiyorum, ancak bunun sakinlerin geri kalanını etkileyeceğinden korkuyorum. Basitçe, tekrar ayağa kalktık. Bu gece boş pirinç tarlasında sabaha kadar kaldık. Şarabın ruhu dağılmadığı için soğuk hissetmez veya şarapla ilgisi yoktur. Sınırsız gökyüzünün altında sadece ikimiz kaldık, sigara izmaritlerinin koyu kırmızı ışığı söndü ve konuşma sözleri rüzgarla sürüklendi. He Lingqun'un Rus şair Tsvetayeva'nın "Blok'a Adanmış Şiirler" in son mısrasını da okuduğunu hatırlıyorum:
Adın gözlerine bir öpücük
Hareket etmeyen gözlerin nazik soğuğu
Adın Shirayuki'ye bir öpücük.
Derin mavi açık bir kaynak
Senin isminle derin uykumda
Gece boyunca hepimiz Kawabata Yasunari'nin "Kar Ülkesi" nde anlatılan tuhaf duyguyu yaşadık: Yıldızlarla dolu gökyüzü birdenbire kalbimize dökülüyor gibiydi.
Mezun olmadan önce, He Lingqun bana bir metin mesajı göndererek çalışma birimi kurulmadan önce kız kardeşine bir mektup yazmamı söyledi.Ayrıca kız tek bir kelime bile söylemedi ve yazdığı tüm mektupları ona geri verdi. Yukarı. Aşkım da kısa ömürlü ve acı gençliğime de tanıklık ediyor. Bundan sonra herkes kendi kaderi için koştu. Maanshan Ticaret Koleji, He Lingqun'dan Zongyang İlçe Ticaret Bürosuna bir tavsiye mektubu yazdı. Değerlendirme çok yüksekti. Sağ bacağının sakatlığı nedeniyle İl Ticaret Bürosu bunu kabul etmiyordu. Bir sisteme sahip olmadığı için bir bahane buldu ve onu Tanggou'ya gönderdi Kasaba Tedarik ve Pazarlama Kooperatifi. Ve ailemin yardımıyla il başkentinde bir bankaya gittim.
O zamandan beri sekiz yıl geçti. Hepimiz pirinç liangı için koşuşturma, eşlerle evlenme ve birbiri ardına çocuk yapma günleri yaşıyoruz ve kalabalığı takip ederek yaşamın doğru yolundayız. Birkaç telefon görüşmesi sayesinde, He Lingqunun karısının ve biriminin normal fiziksel durumda olduğunu ve sağlıklı ve zeki bir çocuk doğurduğunu öğrendim. Son birkaç yıldaki çalkantılı iş dalgasından yararlanan He Lingqun, tedarik ve pazarlama kooperatifini devre dışı bıraktı ve işletme çok başarılıydı (Zongyang Ortaokulundan eski sınıf arkadaşı Y abartılı bir şekilde: işi Birleşmiş Milletlere gitti!). Yaşlı adam bunca yıldır hayal kırıklığına uğradı ve şimdi iyi yaşıyor, bu da beni çok memnun ediyor.
Birbirimi görmek için randevular almaya devam ettim çünkü bazı önemsiz meselelerden kaçamadım. 1998 Ulusal Gününe kadar Zongyang'a gelmedim ve He Lingqun da Tanggou Kasabasından koştu.
Halen Zongyang Ortaokulunda tanıştık. O Lingqun bana bir hediye çantasına güzelce sarılmış Russell'ın "Mutluluğa Giden Yolu" adlı bir set verdi. Ona Russell'ın "Batı Felsefesi Tarihi" nin bir kopyasını getirdim. Güldüm: Bu yaşlı adam, bu bir tür kalp değil mi?
Doğal olarak yine de şarabı içmek istiyorum ama bu artık yılın gururu değil. Yıllar geçtikçe pek çok şey yaşadık ve pek çok duvara çarptık Söyleyecek çok şeyimiz var gibi görünüyor, ama nereden başlayacağımızı bilmiyoruz. Zamanın geçişi veya farklı deneyimler bizi biraz ayırdı. Yoksa önce sessizliği mi bozdum:
"Sen ve baldızın ilk görüşte aşık oldunuz mu yoksa uzun süre aşık mı olacaksınız?"
"Size söyleyemem. Ona daha önce sordum, neden beni seçtiniz?" Hiç üniversite öğrencisi görmedi. Peki ya sen? "
"Bunu bir akrabanın evinde tesadüfen gördüm ve birbirimizin izlenimi iyiydi. Akrabalar temasa geçtiğinde, bu yapıldı. Hala bu yılları okuyup yazıyor musunuz?"
"Uzun zamandır yazmadım. O ruh halim yok. Kitaplığım kalın bir toz tabakasına düştü."
Lingqun bir yudum şarap aldı ve yüzü kıpkırmızı oldu. Aniden biraz heyecanlı göründü:
"1995 yılında tedarik ve pazarlama kooperatifini devraldım. Geçtiğimiz birkaç yıl içinde bir evim ve bir arabam var. Önümüzdeki yıldan sonra, çiftlik evi onaylanırsa, başka bir villa inşa edeceğim. Seni o zaman alacağım."
"Hadi, şerefe! Önce ben içerim!"
Şarabı içtikten sonra He Lingqun vitrini ve uzun vadeli planlaması hakkında konuşmaya başladı.
Boynumu kaldırdım ve kadehteki şarabı kurutdum. Ancak bir hüzün patlaması kalbimi vurdu.
Eyalet başkentindeysem ve resmi bir birime sahipsem, He Lingqun'dan asil ve üstün olduğumu düşünmüyorum. Ben sadece küçük bir çalışanım. Üzüldüğüm şey, hayatın He Lingqun'u farklı bir forma dönüştürmesi, beni çok yabancı hissettirmesi ve bana şiir, felsefe ve hayallere aykırı kelimeleri hatırlatması. He Lingqun'un şu anki yaşamı, seküler bir perspektiften bakıldığında, açıkça çok besleyici.
Parayı pislik olarak görecek kadar kafamda değilim. Ayrıca çocukların iyi bir eğitim ortamına sahip olmasını, evin daha büyük olmasını, yaşam koşullarının daha rahat olmasını diliyorum, bunlar vazgeçilmezdir. Şimdi, bu gerçek dilekleri yavaş yavaş gerçekleştirmek için çok çalışıyorum. Ama aynı zamanda etin ihtiyaç duyduğu betonarme için bir sığınağa ihtiyacımız olmadığını, aynı zamanda ruha da yer açmamız gerektiğini düşünüyorum. Bu yerle, aceleci ve gürültülü dünyada hayatın bir yeri var. Yıllar boyunca kesintisiz olarak okuyup yazıyorum, sırf başkalarının hayali olduğunu düşünebileceği bir manevi ev inşa etmek için, ama bence aynı derecede vazgeçilmez.
Umarım O Lingqun'un iyi bir dünya hayatı vardır. He Lingqun'un sadece kâr amacı güden bir işadamı olmak için değil, kitaplığın tozunu sildiğini veya bir kalem alıp bir şeyler yazacağını umuyorum. Bunu düşündüğümde kendimi birden çok huzurlu hissettim, klavyeyi kaldırdım, sandalyeye yaslandım ve yavaş yavaş uykuya daldım. Gece bir rüya gördüm. Rüyada He Lingqun ve ben Zongyang Ortaokuluna geri döndük ve kuzey kapısının arkasındaki tepeye tırmandık. O Lingqun, Woniuling'in yükselen zirvesini işaret etti ve şöyle dedi: Eyfel Kulesi Sivri!
yazar hakkında
Zhou Hai
Yazar hakkında: 1970'lerde doğan, Anhui Eyaleti, Zongyang İlçesinde doğan Zhou Hai, kod sözcükleri okuma alışkanlığına sahiptir. Temelde düz yazı ve birkaç makale yayınlayın.
