21 yaşındaki güzel bir kız, bir anda motosiklet tarafından öldürüldü.
Bashang'da Bahar (tuval üzerine yağlıboya) Wang Yidong
Görünüşe göre bir şair, baharın son derece gerçek dışı olduğunu söylemiştir. Bu erken ilkbahar mevsiminde çok yağmurlu, melankoli ve ıssız bir şekilde haklıydı. Mei Dai'yi görmeye gittiğim gün, bir çiseleme vardı Qingjiang Nehri kıyısındaki tepenin tepesinde, Mei Dainin mezarının önünde dururken, bir gençlik ve ıssızlık duygusu vardı. Ağabeyi Li Daijin bana eşlik etti ve uzun süre onun önünde durdu. Saçlarım ve giysilerim yağmurda sis gibi ıslandı. Kalbim ağrıyor. Daimei'yi sonsuz puslu yağmurda, kırmızı bir elbise giymiş, gitgide uzaklaşırken gördüm.
Tujia Daimei'den bahsetmişken, pek kimse bilmiyor. Şair Daimei'den bahsetmişken, pek kimse bilmiyor. O, gerçek adı Li Daimei olan Changyang Tujia Özerk İlçesinde sadece kırsal bir kızdır ve şiir yazarken takma adı Daimei'dir. Memleketi Qingjiang Nehri kıyısındaki Xisiping Köyü'ndedir. Yaşadığı kabinde yatak dışında sadece bir masası var. Şiiri o kadar çok seviyor ki onu tanıyan herkes onun biraz deli olduğunu söylüyor. Ortaokulundaki bir kadın sınıf arkadaşına göre, Bayan Dai, beyaz yuvarlak yüzlü, uzun saçlı, şal içinde uzun boylu bir kızdır ve şiirsel bir mizacı vardır. Bir kadın olarak, Mei Dai bir şiir kadar güzeldir. Bir şair olarak Mei Dai, şiir kadar acı vericidir.
Mei Dai zorluklardan korkmaz, edebiyatın yalnızlığına ve zulmüne de katlanabilir. Anlaşılmamanın ne önemi var? Bir şair hayal etmesini kim ister? 1978'de liseden mezun olduktan sonra çiftçilikte çalışmak için köye döndü, çiftçilik yaparken şiir yazdı. Çevresindekilerin gözüne hoş gelmediği gibi anne ve babası da ona hayal kurdu ve yazdığı şiirlerin midesini dolduramadığını söyledi. Geçinmek ve yaratmaya devam etmek için evden ayrılmak ve ilçe kasabasında geçici bir işçi olarak çalışmak zorunda kaldı. O sırada Qingjiang Nehri üzerinde köprü yoktu, Dukouping Köyü'nden nehirden aşağı indi ve iki mil genişliğindeki Qingjiang Nehri boyunca şehre yüzdü. Bayan Dai, Bayan Dai, şiir yazmak için gerçekten hiçbir çabadan kaçınmadı. Bu sert ve soğuk gözlerde Mei Dai, yanan bir orman yangını gibi bir gençlik şarkısı olan kendi şarkısını söylemekte ısrar etti.
İlçe kazak fabrikasında işçi iken biri şiir yazarken uygun işini yapmadığını söyleyerek üst kattan battaniyesini fırlattı ve oda arkadaşlarının uyumasına engel oldu, boş zamanlarında okuyup yazmasına rağmen tolere edilmedi. Jinyangkou Kültür İstasyonu tarafından üç aylığına işe alındı ve sonra istifa etti, çünkü insanlar onun çılgın bir şiir yazdığını ve konuşmasını ve davranışını anlayamadığını söylediler. Şiir burada hayatta kalmaya engel oluyor. O zamandan beri Mei Dai sokaklarda yaşıyor ve gerçek bir gezgin oluyor. Kitap ödünç almak için, insanların üst kata briket taşımalarına yardım etti. Kısa bir makale yazmak için arka sokaktaki eski sokağın taş basamaklarına saklandı ve yazmaya başladı. Sık sık barınacak tanıdıklar bulur, ancak gerçekten uyuyacak bir yer yoktur, bu nedenle istasyonun bekleme odasında bir gece uyur. Yıldızların ve ayların olmadığı birçok gecede, Mei Dai sokaklarda veya eski Qingjiang Nehri'nde dolaştı.Sokak lambalarının veya akan suyun yansımasıyla güzel gözlerinde kıvılcımlar parladı.
Gerçek hayat, her türlü acının eşlik ettiği hayattır. Özellikle edebiyatı seven, hayatın şiirini keşfetmeye çalışan amatör bir yazar olan kırsalda yaşayan genç bir kadın için, hayatında yoksulluktan, özellikle de dünyada araftan muzdarip olmak kaderinde olması çok muhtemeldir. Mei Mei bunu anladı ve Tagore'un söylediğini hatırladı: Toprak aşağılamayı kabul etti, ancak karşılığında ona çiçek verdi. Belki doğadan geliyor, belki Shen Yun'dan geliyor, hayır, tüm duygular ve felsefeler onun ruhunun derinliklerine ve hayatının derinliklerine gömülü gerçeklerden geliyor. Kalabalığın gürültüsü ve kargaşasının ortasında, daha sonra Çin edebiyat dünyasına yayılan ve birçok Çinli yazara aydınlanma ve minnettarlık getiren basit bir dünyevi şiir yazdı:
"Dünden önceki gün okuldan eve gittim
Tencerede bir kase yağ ve tuzlu pirinç var
Dün okuldan eve geldim
Tencerede hiçbir kase yağ ve tuzlu pirinç yok
Bugün okuldan eve gidiyorum
Bir kase yağ ve tuzlu pilav kızartması
-Annemin mezarının önüne koy! "
Ünlü yazar Liu Xinglong "The Inspiration of a Little Poem" de şöyle yazdı: "Dürüst olmak gerekirse, bu kadar basit bir biçimde güçlü şok ve delici güç gösteren bir sanatı hiç okumadım ve hiç görmedim. İşler, bu tür sıradan sözler bir annenin tüm yaşam kalitesini taşıyabilir ve gelecek nesillere yoksulluk ve sefalet içinde bu tür bir sevgi, sıcaklık ve hayırseverlik milyonlarca annenin insanlığının ışığıdır. Halen onu düşünüyorum ve anlıyorum, dizideki iki kadının hayatları arasındaki diyaloğu dinliyorum.Ondan yazarın anlamını anlıyorum ve farklılıklarını keşfediyorum: bir tür yazar düşünce ve bilgelikle yazar, başka bir tür yazar Canla, etle ve kanla yazmak edebiyat için daha önemli ve değerlidir. "
Liu Xinglong, Xishui İlçesi Kültür Merkezinde bu şiirden ilk kez bahsettiğinde, kapıdaki yaşlı adam gözyaşlarına boğuldu. Liu Xinglong daha sonra edebi faaliyetlere katılmak için Fransa'nın Paris şehrine gitti ve konuşmasında bu şiirden bahsettiğinde, yabancı ülkelerdeki insanların yüzlerinde net bir şekilde gözyaşı aktığını gördü. Simultane tercüman olarak görev yapan yaşlı Kanadalı boğulmuştu ve neredeyse hiç tercüme edemiyordu. Bir öğretmen şiiri tahtaya kopyalamayı bitirdikten sonra, sınıf önce sessiz kaldı ve sonra tüm sınıf hıçkırarak ağladı. İçini çekti: Kırsal yaşamın kalitesi bir kase yağ, tuz ve pirinçle doludur. Ama kırsal kesimin ve bizim bir zamanlar birlikte yaşadığımız kaderi kim hatırlıyor ve bu kader dünyanın özü? Kırsalda ömür boyu yoksulluk içinde kalmış ve hatta yoksulluktan bile kaçmamış akrabalarımız, arkadaşlarımız, sınıf arkadaşlarımız ve tanıdıklarımız var. Onların "yağ ve tuzlu pirinç kasesi" bizim ilgimizi çekmeye değer mi?
Mei Mei'nin çok erken ayrılması üzücü. Bizi bir gülümsemeyle terk etti. 1986 yazıydı ve Mei Mei, Shashi karşılığında satın aldığı parayla kırmızı bir elbise satın aldı ve Shashi'ye gidip genç bir edebi adam bulmayı planladı. Başkalarına nasıl şiir yazılacağını ve nasıl yürüyeceğini sormak istedi. Sebze pazarından sebze satan annesini geri getirdikten sonra, kırmızı eteği dalgalanan ve uzun saçları dalgalanan Changyang'da sokakta yürüdü ve çok mutlu oldu. Beklenmedik bir şekilde, öfkeli bir motosiklet genç hayatını bir anda alırdı. Öldüğünde sadece yirmi bir yaşındaydı. Geride bıraktığı şiir demeti de başka insanların evlerine kondu ve işaret fişeği varlığında yakıldı. Sanırım Dai Mei dönüp baktığında hayata ve edebiyata sonsuz bir bağlılığı vardı. Güneş kırmızı elbisesinin üzerinde parlıyor, bu ağır bir yük. Şiirlerinde kalan ve ebedi hayata dönen bir ateş anka kuşu.
Mei Mei, Mei Mei, 30 yıldan fazla süredir uzaktasınız. Dağın üzerinde iyi gidiyor musun? Hala şiir okuyor ve yazıyor musunuz? Memleketinizi ve Qingjiang'ı özlüyor musunuz? Yaralı bedeniniz ve zihniniz hala acı içinde mi? Peki ya o kase yağ ve tuzlu pirinç, hala bitkisel yağın güçlü aromasını yayıyor mu? Ağabeyiniz Dai Jin ve edebiyat dünyasındaki arkadaşları sizin için Qingjiang Nehri kıyısındaki tepenin tepesine küçük bir ev inşa ettiler, şair Chen Harin de sizin için bir mezar kitabesi yazdı. Hiç tanışmamış olsak da, sen öldüğünde hala Taihang Dağı'ndaydım, ama seni ve şiirini sık sık hatırlayacağım. Bu küçük şiir bana sadece zor zamanlarla ilgili duyguları vermekle kalmadı, aynı zamanda hayatın kaygıları hakkında anlayış ve düşünmemi, yaşama sevgi ve saygı dolu. Daimei ah Daimei, yeni şiirlerinizi yağmurda pitoresk Qingjiang Nehri'nin yanında tekrar okumak istiyorum ............
Yazar hakkında:
Çin Yazarlar Derneği'nin bir üyesi, tanınmış bir deneme yazarı ve ci yazarı olan Gan Maohua. Hubei Yazarlar Derneği direktörü, Hubei Pop Müzik Sanat Komitesi direktörü ve Yichang Şehri Yazarlar Derneği başkan yardımcısı olarak görev yaptı. 13 farklı edebi eser yayınladı ve Hubei Edebiyat Ödülü, Hubei Azınlık Edebiyat Ödülü, Hubei Quyuan Edebiyat Ödülü, Ulusal Kültür Bakanlığı Yeni Gelenler ve Yeni Eserler Ödülü, Ulusal Bingxin Düzyazı Ödülü, Ulusal Beş Bir Proje Ödülü ve diğer önemli ödülleri kazandı. Deneme koleksiyonunun başyapıtları, "Batı Hubei Gelenekleri", "Üç Geçitteki İnsanların Notları", "Bu Yerdeki Su ve Toprak" vb. Şarkı şaheserleri "Dağdaki Kadın Güneşe Bağırıyor" Qingtan Ye Tan'ın Kız Kardeşinin Kız Kardeşi "," Qingjiang Galerisi'nin Tujia Kızı "," Yakalamak için piyano ve davul çalın "vb.
