Ming Hanedanlığı'nın ilk yıllarında Guangxi'li Wei Guang Jinshi'ye kabul edildi ve Müfettişliğin sansürü oldu, tarafsız davrandı ve kişisel kazanç peşinde değildi.
Wei Guang emekli olduktan sonra, geliri daha da azaldı ve ailesi, seyrek nüfuslu küçük bir köyde yaşayarak son derece fakirdi. Müfettişlik Müfettişliği'nin denetleme görevlilerinin üst düzey görevlileri çok zor bir emeklilik hayatına sahiptir ve hayatları sıradan insanlarınki kadar iyi değildir.
Wei Guang bir gün eski bir meslektaşının Guangxi'de devriye gezdiğini ve memleketinin önünden geçtiğini duydu.Eski meslektaşının kesinlikle onu ziyarete geleceğini biliyordu ve o sırada çok utandı. Ailenin etrafı duvarlarla çevrili olduğundan ve misafirleri eğlendirmek için yeterli yiyecek ve içecek alamayacağı için başka bir alternatif yok, bu yüzden olta takımımı toplayıp nehir kenarında balık tutmaya gidiyorum.
Balıklar yakalanmadan önce misafirler çoktan gelmişler, utanç büyük şimdi bilim adamları için bu tür şeyler yapmak utanç verici. Eski meslektaşı önceden haber vermeksizin ani bir ziyaret yaptı ve maiyet grubu, Wei Guang'ı hazırlıksız yakalayan hula la la ile nehir kıyısında yürüdü.
Wei Guang aceleyle karaya çıktı, sessizce kestirmeden arka bahçesine koştu, alçak duvardan avluya adım attı ve çabucak kıyafetlerini topladı ve konukları karşılamaya hazırlandı.
Eski meslektaşım bir şeylerin ters gittiğini hissetti ve Wei Guang'a sordu: "Neden bu kadar terliyorsun?" Wei Guang kendini çok utanmaz hissetti ve kekeledi ve cevap verdi, "Köyün girişine gittim ve burada olduğunuzu duydum. Sadece seni selamlamak için acele etmiyor musun? Ben terledim. "
Eski meslektaşının görevlisi ağzını kapatıp kıkırdamaktan kendini alamadı: "Bu nehirde balık tutan küçük bir yaşlı adam değil mi? Ha ha!"
......
Güldükten sonra bu parça şaka gibi görünüyor ...
Farklı yaşlar ve farklı insanların farklı duyguları olacak! Düşünmeye değer!
Wei Guang kendinden utanmalı mı? Bir meslektaş onu nasıl böyle görür? Alaycı görevli spreyi mi kullanmalı? Nasıl püskürtülür ...