Yeni araştırmalar, her 100.000 yılda bir dünyada bir buzul çağının meydana gelmesinin nedenini bulmuş olabilir.
Dünyanın iklimi şimdi değişiyor, ancak son bir milyon yılda, tıpkı bir saat gibi, gezegenimiz her 100.000 yılda bir buzul çağıyla karşı karşıya kaldı.
Tek sorun araştırmacıların gerçek sebebi hiçbir zaman bulamamış olmaları, hatta uzun zamandır bu gizemli fenomenle kafaları karışmış durumda. Bu duruma "Yüz Bin Yıllık Problem" diyorlar ama şimdi yeni bir çalışmanın cevabı olabilir.
Yeni araştırmalar, okyanusun her 100.000 yılda bir atmosferden düzenli olarak daha fazla karbondioksit çıkarabileceğini ve bu da dünyayı bir buzul çağını tetikleyecek kadar soğuk hale getirebileceğini gösteriyor.
Bu "100.000 yıllık sorun", yaklaşık bir milyon yıl önce, dünya buzul çağıyla yüzleşmeye başladığında ortaya çıktı Her 100.000 yılda bir, geniş buz tabakaları Kuzey Amerika, Avrupa ve Asya'yı kaplıyordu.
Orta Pleistosen geçişinden önce (orta Pleistosen geçişi), Dünya'nın buzul çağı her 40.000 yılda bir meydana geldi ve bu bilim adamları için daha mantıklıydı.
Bunun nedeni, her 40.000 yılda bir dünyanın açısı eğilip sallanacak, dengesiz hale gelecek ve güneşe doğru eğilerek küresel yaz mevsimini daha soğuk hale getirecektir.
Dünyanın eğimindeki bu değişiklik, buzul çağının 40.000 yıllık döngüsünü rasyonelleştiriyor, ancak bugüne kadar hiç kimse, buzul çağını 40.000 yıldan 100.000 yıla çeviren Orta Pleistosen geçiş döneminde neler olduğunu açıklayamıyor.
Şimdi araştırmacılar, yanlışlıkla yeni bir dünya döngüsü keşfettiler, bu da bu dönüşümün, atmosferdeki karbondioksitin yeryüzündeki okyanuslar tarafından düzenli olarak emilmesinden kaynaklandığını gösteriyor.
Galler'deki Cardiff Üniversitesi'nde araştırma direktörü Carrie Lear şöyle açıkladı: "Okyanusu karbondioksiti soluyup soluyormuş gibi düşünebiliriz, bu nedenle buz tabakası büyüdüğünde okyanus, gezegeni soğutmak için atmosferden daha fazla karbondioksit emer."
Buz tabakası küçüldüğünde okyanus karbondioksit püskürtür, bu nedenle atmosferdeki yüksek karbondioksit konsantrasyonu küresel ısınmaya neden olur.
Okyanusun, fotosentez için algler yoluyla karbondioksiti emerek karbonu depolayabildiğini uzun zamandır biliyoruz.
Araştırma ekibi, nedenini bulmak için son birkaç bin yılda deniz yosunu fosillerini gözlemleyerek, karbondioksiti absorbe etme oranlarının sabit kalıp kalmadığını belirledi.
Deniz yosununun her 100.000 yılda bir büyük miktarda karbondioksit emdiğini buldular ki bu, Dünya'nın buzul çağı döngüsüyle tutarlıdır.
Araştırma ekibi, deniz yosununun atmosferden karbondioksiti emerek, dünyanın sıcaklığının uzun süre düşmesine ve kuzey yarımkürede büyük buz tabakaları oluşturmasına neden olduğuna dikkat çekti.
Bir süre sonra, karbondioksit doğal olarak okyanusun yükselmesi süreciyle yeryüzüne salınacak, ancak buz devri olgunlaşacak ve karbondioksit, buz tabakaları tarafından okyanusta hapsolacak ve dünyayı uzun süre aşırı derecede soğuk hale getirecek.
"Okyanusun karbondioksiti emdiğini düşünürsek ve bu büyük miktarlarda buz büyük şeker gibi var olur." Lear şöyle dedi: "O okyanus yüzeyindeki bir kapak gibidir."
Bu deniz yosunlarının neden her 100.000 yılda bir aniden büyük miktarda karbondioksiti emdiğini bulmak için daha fazla araştırma yapılması gerekiyor ve bu etkinin buzul çağına neden olduğunu doğrulamak için daha derinlemesine araştırma yapılması gerekiyor.
Araştırma, buz döngüsünün dünyayı etkilediği argümanı için yararlı kanıtlar sağlamış olsa da, gelecekte dünyayı yine de etkileyecektir.
Şimdi dünya, son buzul çağının bitiminden yaklaşık 11.000 yıl önce, buzul çağının ılık döneminde.
Ama şimdi, insan yapımı iklimin bir sonraki buzul çağının oluşumunu engelleyebileceğine dair kanıtlar var ve uzmanlar buzul çağının en az 100.000 yıl sonra, belki biraz sonra gerçekleşeceğini tahmin etmeye cesaret edemiyorlar.
Bu makale Evren Evi'nin orijinal yaratımıdır ve burada beyan ederiz!
