Johnny Deppin yeni filmi dünyanın en büyük haber fotoğrafçılarından birini oynayacak
Büyük Amerikan haber fotoğrafçılarını kaydeden neredeyse tüm kitaplarda bu isimden bahsedilecektir: Eugene Smith.
Smith, Amerikan tematik fotoğrafçılığının gelişiminde en önemli fotoğrafçı olabilir. Ünlü fotoğraf eleştirmeni Sean O'Hagan The Guardian'da yazdı.
Deadline'ın raporuna göre Johnny Depp, yeni filmi "Minamata (geçici çeviri: Minamata)" da Eugene Smith'i canlandıracak. Film, Amerikan şirketi HanWay Films tarafından üretildi ve önümüzdeki yıl Ocak ayında Japonya'da çekilmesi planlanıyor.
Filmin yönetmeni Andrew Levitas şunları söyledi: "Acı çekenlerin sesini yükseltmek için Johnny Depp ile çalışmak bir sorumluluk. Bunu hafife almayacağız. Eugene Smith gibi, dünyaya gösterme misyonumuz var. İnanılmaz bir hikaye. "
"Minamata", Smith ve eşi Aileen Mioko Smith'in ortak çalışması olan "Minamata: A Poisoned Town ve Those Who Have to Take Üstüne Çıkma Cesaretine Sahip Olanlar" dan uyarlanmıştır. Minamata hastaları, protesto eden sakinler, araştıran doktorlar, açgözlü şirketler ve kayıtsız hükümetler arasındaki sorunlar.
Smithin çalışması Life dergisinde yayınlandıktan sonra, küresel ana akım medyayı hemen ele geçirdi ve herkes dikkatini hastalıktan harap olmuş bu Japon kasabasına çevirdi. Yerel yönetim de geçmişte saklamaya çalıştıkları gerçekle başa çıkması için yurtiçi ve yurtdışından baskı altında.
Smith'in Minamata hastalığına ilişkin fotoğrafları "Life" dergisinde yayınlandı ve tüm dünyaya yayıldı
Benzeri görülmemiş bir halk rahatsızlığı olarak bilinen Minamata hastalığı, fabrikalardan ağır metal atık suların boşaltılması nedeniyle yerel halkın hastalandığı bir olaydı. Neden olduğu acı Japon toplumunda hala var.
16 Ağustos 2017'de Birleşmiş Milletler Çevre Programı Konseyi, civayı kapsamlı bir şekilde düzenleyen yasal olarak bağlayıcı bir "Minamata Sözleşmesi" duyurdu.
Bu yılın Mayıs ayında, Japon hükümeti Minamata Şehrinde o yıl kurbanlardan açık bir şekilde özür dilemek için bir anma etkinliği düzenledi.Yarım yüzyılı aşkın çok sayıda iddia da devam etti. Minamata Hastalığının baş suçlusu "Suffocation Co., Ltd." nin başkanı Shunji Goto, etkinlikte şunları söyledi: "Hiçbir trajedi tekerrür etmeyecek."
Günümüzde tavır yumuşuyor, ancak "Shusu Co., Ltd." in geçmişte tavrı öyle değil.
Doktorların soruşturma raporları ve halkın şüpheleri karşısında, o zamanki yönetici Yoshioka Kiichi sonuna kadar reddetti: Fabrikadan boşaltılan atık suyun Körfezi kirlettiğini söylediler, ancak Japonya'da aynı işi yapan bir düzineden fazla fabrika var. Küresel bir perspektiften bakıldığında, daha fazla sayı var, ancak bu sorun yalnızca bizde var. Bundan derinden şüpheliyim. "
"Suffocation Co., Ltd." her protestocuyu ve ayrıca tazminat talep eden hastaların aile üyelerini, hatta sahneyi kaydeden Smith'i bastırmak ve sindirmek için elinden gelen her şeyi yaptı.
1971'de bir gün Smith, "Suffering Co., Ltd." tarafından tutulan bir kişi tarafından dövüldü ve gözlerine saldırarak geçici olarak sol gözünü kaybetmesine neden oldu. Smith sağ gözüne geçti ve Minamata Şehri'nin fotoğraflarını çekmeye devam etti.
Smithin kendi raporuna göre, "Anne Tomoko Banyo Yapıyor" adlı tanınmış eser, gözleri aşırı derecede ağrılı ve gözyaşları durdurulamazken filme alındı.
Smith, fotoğrafçılık karşısında hayal bile edilemeyecek bir iradeye sahiptir, ancak bu direncin ardında birçok insanı - mükemmeliyetçi, mutlak kontrol, alkol ve uyuşturucu bağımlılığı, savurganlık, ciddiyetten caydıran güçlü bir karakter de vardır. Anksiyete bozukluğu.
"Onu öne çıkaran şeytan ne olursa olsun, bunların alkol ve amfetaminlerle bastırılamayacağı kesindir." Gene Smith'in Sink: A Wide-Angle View yazarı Sam Stephenson, geçen yıl yayınlanan kitabında Smith'i bu şekilde tanımladı.
"Uzlaşmaya isteksiz" savaş foto muhabiri
İlk Brownie kamerasını 14 yaşında annesinden aldığından beri, Smith'in kaderi dünyadaki büyük haber olaylarından ayrılmaz.
Smith, o yıl Birinci Dünya Savaşı'nın hemen ardından, 1918'de ABD'nin Kansas şehrinde doğdu. Büyürken Büyük Buhran ile karşılaştı, liseden mezun olmadan babasının tahıl işi kuraklık nedeniyle iflas etti ve intihar etti.
Bundan sonra, Newsweek için çalışmaya başlamak için New York'a taşındı, ancak sinirli ve uzlaşmaya olan isteksizliği nedeniyle sonunda Newsweek'ten atıldı. Daha sonra Newsweek ondan büyük boyutlu fotoğraflar çekmesini istediği için büyük boyutlu fotoğraflar çekmeye istekli olmadığını söyledi.
Ticari medyada olmasına rağmen, Smith hala kendi yoluna gidiyor, fotoğrafçının sorumluluğunun hikayeyi fotoğraflarla anlatmak olduğuna ve sürecin engellenmemesi gerektiğine inanıyor (buna tabii ki gazete editörleri de dahil). Ayrıca, sadece fotoğrafçıların çekim sözleşmelerine karar verme, çalışmaları düzenleme, başlık yazma, hikayelere sayfa numaraları atama ve tasarım düzenleri konusunda yetkin olduğuna inanıyor.
Newsweek'ten ayrıldıktan sonra Smith, Life dergisinde çalışmaya başladı. Pek çok genç fotoğrafçının aksine, fotoğrafçıların hayalini kurduğu bir medyaya katılarak tarzını değiştirmedi. "Life" ın editörleriyle sık sık tartışır, dizgilerini sorgular ve onların "sığ" fikirlerini küçümser. En ünlü tematik fotoğrafı "The Country Doctor", görevinden izinsiz ayrılmak şartıyla tamamlandı ve "Life" ın editörü ile düştü, ancak fotoğraf yayınlandıktan sonra yine coşkulu bir tepki aldı.
Smith'in tanınmış eseri "The Country Doctor". 1948'de, kırsal alan doktoru Ernest Celiani, Colorado'nun ücra bir ülkesindeki bir hastayı ziyarete gidiyordu. Smith birkaç hafta doktoru takip etti.
Smith'in mükemmel çalışmaları, bu haber medyasının ona katlanmasının ortak nedenidir.
Smith, 1941'de "Life" dergisinden ayrıldı. Aynı yılın 7 Aralık günü Pearl Harbor olayı patlak verdi.Smith birden "Life" ı terk etmenin bir hata olabileceğini hissetti ve savaşı kaydetmek için savaş alanına gitmeyi umdu. Önce bir yayınevi buldu ve savaş muhabiri oldu.
Çektiği ilk fotoğraf grubu Amerika Birleşik Devletleri'ne geri gönderildiğinde, Life dergisinin editörü, Smith'in tekrar işe dönüp dönemeyeceğini sordu. Mayıs 1944'te Life dergisi tarafından atanan bir muhabir olarak bir kez daha Pasifik Tiyatrosu'na gitti ve birçok güçlü savaş fotoğrafı yayınladı.
Savaşlar, isyanlar, kıtlıklar, hastalıklar, doğal afetler, yoksulluk ve evsizlik çoğu zaman foto muhabirlerinin insanlara anlattığı acımasız gerçeklerdir. Aynı zamanda, bazı yorumcular foto muhabirlerinin neden her zaman kameralarını toplumun karanlık tarafına yönelttiğini soruyorlar.
Smith, savaştan sonraki çalışmalarını analiz etti: "Savaş hakkında aktardığım fotoğraflar insanları korkutmaya yönelik değildi ve savaşta ölmekten korkmadım. Çekmek istediğim şey duygusal savaş fotoğrafları ve bu fotoğraflar insanları harekete geçirmeli. , İnsanların boğazlarını bile kıstırabilir, korkunç savaşın zihinlerini işgal etmesine izin verebilir, bu insanların düşünmesine izin verebilir, bir daha savaş olmamalı ... Mümkün olan her şeyi yapmak için fiziksel ve zihinsel gücümü kullanmalıyım Bir sonraki savaşı durdurun ve erteleyin. "
Smith, 1955'te "Life" ile tekrar ayrıldı ve ünlü Magnum Fotoğraf Ajansı'na katıldı. İlk başta, editör John Morris Smith'in katıldığı için çok mutluydu, "O, Magnum'un hayran olduğu türde çok ciddi bir fotoğrafçı. Eserleri çok güzel ve haber değeri taşıyor. Ama farkında değildim. Onun katılması Magnum'a çok fazla sorun çıkaracak. "
Smith, Pittsburgh'da bir film çekerken neredeyse Magnum Photos'u kırdı ve birkaç hafta içinde Pittsburgh'da 100'den fazla fotoğraf çekmesi talimatı verildi ve yetkisiz beş ay sürdü. 13.000 fotoğraf ve fotoğrafların geliştirilmesi 18 ay sürdü.
Minamata Şehrinin Derinliklerine
"Doğumda Minamata hastalığı olan bebekleri hiç duydunuz mu? Başlarını kaldıramazlar, göremezler, duyamazlar, konuşamazlar, yiyemezler, ellerini tutamazlar veya yürüyemezler." Minamata hastalığı olan bir kişi Aile üyeleri Chosu Co., Ltd.'yi alenen protesto etti.
Smith 1971'de Minamata hastalığını karısı Mioko'dan öğrendi ve hemen üç yıl kaldığı Kumamoto Eyaletine gitti. Minamata hastalığının durumunu hala tam olarak anlamadığı için sadece her gün yetiştirdiği sebzelerin meyve göbeğini yiyor. Özel bir evde yaşıyor ve her gün Minamata Şehrinde yerel halkla birlikte yaşıyor.
Smith ile özne arasındaki ilişki tematik fotoğrafın bir parçası haline geldi.Bu dinamik değişim sürecinde, foto muhabirliği yeniden tanımlandı ve bir sanat biçimine dönüştü.
Smith bir keresinde şöyle demişti: "Karakterleri tanımakla adım adım ilerledik. Bir çift protestoya gittiğinde genellikle çocuklarına bakarız. İkametleri evimizden yaklaşık on dakika yürüme mesafesindedir. Her geçişimizde, onlarla ilgilenen birini göreceğiz. O annenin vermiş olduğu olağanüstü sevgiyi kesinlikle göreceğim.O her zaman çok mutlu ve ne kadar çok gözlemlersem, cesaretin en güzel yönünü kapladığını o kadar çok hissediyorum.Bu cesaretle Minamata köylüleri O şirket karşı karşıya geldi. "
Eugene Smith
Aslında, Smith Minamata Şehrine geldiğinde, Minamata hastalığı yerel halkın hayatını on yıldan fazla bir süredir aşındırmıştı. Ve onun fotoğraf çalışmaları, bu toprakların sırrının tek bir hamlede tüm dünyaya yayılmasını sağlayan anahtar ortamdır.
Minamata hastalığı barışçıl bir kasabayı nasıl tamamen değiştirdi ve sakinlerini hastalık ve yoksulluk uçurumuna nasıl sürükledi? Şimdiye kadar bu olaya dayanan çok sayıda çalışma var.
Smith'in Minamata Şehri'ne geldiği yıl, yönetmen Noriaki Tsuchmoto'nun "Minamata Hastalığı Hastaları ve Dünyaları" adlı belgeseli yayınlandı. Filmde 29 hasta ailesi ve yerel protesto faaliyetleri yer alıyor. Kurbanların bakış açısından anlaşılıyor bu olay.
Japonya'daki Kumamoto Üniversitesi'nde tıp doktoru olan Masayaki Harada, "Minamata Hastalığı: Eşi Görülmemiş Bir Kirlilik Hastalığı" adlı kitabında da Minamata sakinlerinin içinde bulundukları kötü durum hakkında şunları yazdı: "Minamata şehrinin sık sık Minamata hastalığına sahip insanların yaşadığı balıkçı köylerini ziyaret ettik. Hastaların yoğun olduğu bölgeyi ziyaret ettiğimde güzel denizi ve uçsuz bucaksız mavi gökyüzünü gördüm ama balıkçı köyüne dönüp baktığımda dinç balıkçıları ve denize çıkan balıkçı teknelerini göremiyorum, kapalı deniz kabukları gibi görünüyorlar. Ölümcül sessizlik, canlı ve tekmeleyen bir kedi bile yok. Beni en çok şaşırtan, hastalığın ciddiyeti değil, yoksulluk ve ayrımcılıktı. Hastalara bulaşıcı ajan muamelesi yapıldı, ayrımcılığa uğradı ve yoksulluğun uçurumuna düştü. "
1 Mayıs, Minamata hastalığının keşfinin 62. yıldönümü. Japon medyası, bu yıl itibariyle, doğrulanmış hasta sayısının, 1.931 kişinin öldüğü Kumamoto Eyaleti ve Kagoshima'da 2.282 olduğunu bildirdi.
Başlık resmi Eugene Smith'in "Anne Tomoko'yu Banyo Yaparken Tutuyor" adlı eserinden geliyor
