Oğullarını ve kızlarını çaresizce büyüten anne yaşlıydı ama oğlu tarafından dövüldü.
Bir yudum su
Chun Tsai
1
Memleketime tekrar döndüğümde Granny Gui ölmüştü ve birkaç aydır ölmüştü.
Dalai'nin evine oturur oturmaz Dalai, "Bay Gui öldü, biliyor musun? Son ayrıldığınızda bir veya iki gün kendini astı ..." dedi.
Kalbim battı, bilmiyorum! Ama şimdi bildiğime göre, ne söyleyebilirim? Sadece üzülebilir.
Aslında, Granny Gui'nin ölümüyle ilgili bir önsezim vardı. O gün onu görmeye gittim ve ona süt, kek ve patatesli krep aldım. Yatağın kenarına yaslanarak oturmuş, içini çekmiş, sağlığından şikayetçi, her gün ilaç almaktan şikayetçi ve yeni yılda çocuklarını göremediğinden şikayetçi olmuştur. Çocukların Yeni Yıl selamlarını ödemeye gelmediklerini, bir yudum su veya çorba içemediklerini ve uzun yıllar aile birleşimi olmadığını söyleyerek tek nefeste çok şey söyledi. Onunla vedalaştığımda hava donuktu ama yüzü sakinleşti, bunaldıktan sonra kalbine geri dönen türden bir sakinlik. O zamanlar onun ölümü düşündüğünü biliyordum. Ama onun için ne yapabilirim? Yapamam! Umarım daha uzun kalır. Hayatta kal! Onun için böyle dua ediyorum.
Kim bilir, şimdi döndüğümde gerçekten öldü.
2
Benim konseptime göre, Granny Gui, geniş bir çerçeveye, kısa, yuvarlak yüze, yüksek sesli ve zorluklara katlanabilen ve sıkı çalışmaya dayanabilen tipik bir köylü kadın. Kocası Dao Lai, bir çift bambu elleri, koyu tenli, uzun ve kuru zayıf ve zayıf bir adamdı.
Dao Lai Gong babamdan birkaç yaş küçük ama bir nesil daha uzun. Babamın köyde hiç arkadaşı yoktu ve sadece Dao Lai Gong ile en yakın bağlantıları vardı. Özellikle annesiyle tartıştığında, babası her zaman Daolaigong'un evine giderdi ve ikisi birlikte sarı sigara içiyordu. Kuru zeminde ve çamur evlerde birbirlerine yakın oturuyorlardı ve birbirleriyle fazla konuşmuyorlardı. Babam boruyu çıkardı, sarı boruyu açtı, bir pipo ile doldurdu, şişirdi, külleri attı, başka bir pipo koydu ve Dao Lai Gong'a uzattı. Böyle gidip geliyor.
Anneanne Gui ve annem de iyi arkadaş, yapacak hiçbir şeyleri kalmadığında, şikayetleri ve karşılıklı şikayetleri hakkında birlikte konuşacaklar. Genellikle doğudan batıya ödünç alırlar, başkalarını aramazlar, birbirlerini ararlar. Granny Gui'nin dört oğlu ve bir kızı var; annemin altı oğlu ve bir evlatlık kızı var.
1970'lerde, her iki aile de çok fakir olduğu için, iki kadın spekülasyon riskine girdi ve çok çocuk sahibi olamayacakları korkusuyla gizlice işe girdiler. O zamanlar her evin küçük bir özel arazisi olduğunu, biber, acı kabak, patlıcan gibi büyük, güzel sebzeler olduklarını hatırlıyorum, mümkün olduğunca toplayıp sattılar, sarı böcekleri kendileri yediler, takıma atandılar. Pamuk yağı, bitkisel yağ ve kumaş biletleri kurtarıldı ve gece yarısı köyden çalındı, yük trenine tırmanmak için demiryoluna koştular ve sonra açlıklarını gidermek için yiyecek karşılığında satmak için Xinyu, Yichun ve Pingxiang'a gittiler. O sırada, hükümet spekülasyonları ciddi şekilde kırdı ve yakalanırsa yüksek şapka giyer, eleştirilir ve aşağılanır. Her zaman saklanarak temkinli yürüdüler. Pek çok durumda, neredeyse yakalandılar, bu yüzden koridorlarda, kadın tuvaletlerinde, hendeklerde, çamur havuzlarında ve kokmuş su hendeklerinde her yere saklandılar ve hatta yalnızca bir kişinin kalabileceği kanalizasyon menfezlerinde saklandılar.
Nihayet reformdan geçtikten ve açıldıktan sonra. Tarlalar bölündükten sonra, tarlalarda daha fazla tahıl olacak, ancak yine de yeterli yiyecek yok. İkisi hala fakir. Oğullar büyüdü ama hiçbiri evli değil. İki kadın kalplerini kırdı. Babam sıkıcı bir kabak, sadece çalışıyor, yakacak odun, pirinç, yağ ve tuzu önemsemiyor; Dao Lai Gong'un sağlığı kötü ve zayıflıyor. Sorumlu iki kadın gerçekten perişan durumda. Şu anda, iş yapacağınızdan emin olabilirsiniz. Anne ve Büyükanne Gui "eski işlerine geri döndü" ve bazı seyyar satıcı satışları yapmaya devam ettiler. O yıllarda dağlarda yaşayanlar iyi bir soya fasulyesi hasadına sahiplerdi, ancak onları her zaman satamıyorlardı, bazı insanlar soya fasulyesini kasabadaki akrabalarının yanında tutuyor ve satma fırsatını bekliyorlardı. Kasabada annemin iyi bir kız kardeşi var, dağlarda akrabalarından çok fazla soya fasulyesi var. Kız kardeş anneme, neden şehirde satmak için birkaç tane seçmiyorsun ve haneyi sübvanse etmek için bir fark yaratabileceğini söyledi. Annem, sermayem yok, nasıl alabilirim dedi. Kız kardeş, "Çok zeki olmayın. Eğer akrabalarınız açıklarsa, kim satabilir, önce satmayı seçseniz bile, satıldığında faturayı ödemek için geri gelin." Dedi. Annem Gui Büyükanne'yi soya fasulyesini birlikte satmaya davet etti.
Hava kararıyordu ve Gui ninesi annesiyle birlikte keten bir çantada soya fasulyesi taşıyarak tren istasyonuna gevezelik etti. Tarladaki patikada bir taş ve bir çukur yürüdüler ve kısa sürede demiryoluna ulaştılar. Çimlerin arasında sessizce gizlenmiş. Bir kamyon treni yaklaştı ve ışıklar kör bir şekilde parladı. Bir patlamayla kamyon durdu, şimşek gibi bir trene tırmandılar ve soya fasulyesini göz açıp kapayıncaya kadar uzattılar. Bu genellikle trenlere tırmanırken görülen bir durumdur, eğer şanssızlarsa, kömür arabasına tırmanabilirler ve birkaç saat kömür arabasının tepesinde oturmaları gerekebilir. Arabanın tavanındaki kuvvetli rüzgar neredeyse insanları havaya uçuracak ve kömür yığınının üzerinde sürüneceklerdi. Şanslıysanız, boş vagonda olabilirsiniz. Boş vagonda az rüzgar var ve arabadan uçma tehlikesi yok. Yazın arabada rüzgar serindir, sonbahar ve kış ise gerçekten sefil olabilir. Vagonun siyah derisinde rüzgâr her yönden içeri girmiş, sanki kıyafetleri yokmuş gibi vızıldayarak kişinin yüzünü kesmiş ve soğuk insanın kemiklerine girmiştir. Gümbür gümbür at arabası sallandı, onları her an birkaç metre uzağa fırlattı ve hatta vagonda yuvarlanmalarına bile izin verdi.
Pingxiang, Zhejiang-Jiangxi Demiryolu üzerindeki Hunan ve Jiangxi kavşağındaki son istasyondur.Tüm kamyonların transit geçmesi ve orada durması gerekiyor. Tren tam karanlık olduğu anda durdu. Annem Gui Ninesini aldı ve yüzünü kaplayan kurum ve cürufu görmezden gelerek trenden sessizce tırmandı ve aceleyle Pingxiang'daki sebze pazarına soya fasulyesi topladı. Kalabalıkta bir yer bulun ve kendinizi açın. Fiyat iyi değilse, otobüse binin ve Anyuan Kömür Madeni Sebze Pazarına gidin. Hala işe yaramazsa, bir yük ile koşmanız ve ardından otobüsle Gaokeng Kömür Madeni Sebze Pazarına gitmeniz gerekir. Fiyatın doğru olduğunu düşünene kadar, orada dururlar ve soya fasulyesini bir veya iki tane tartarlar.
Genellikle soya fasulyeleri öğle saatlerinde satılır ve daha sonra bir şeyler yemeyi düşünmeden önce çuval ve direkleri paketlerler. Mideleri uzun zaman önce protesto etti ve uzun süre çığlık attılar. Birkaç buharda pişmiş çörek yiyin, bir kase çorba için ve sonra bir direk ve çuvalla geri dönün. Hala gizlice trene tırmanıyor, hâlâ kömür vagonunda ya da boş vagonda oturuyor. Trenin şehirdeki istasyonda durmayacağından endişe ederlerse, Xinyu İstasyonu'nda inecekler ve ardından yeşil otobüse 30 sent harcayacaklar. Yeşil otobüse ulaşamazlarsa, sadece yürüdüler. Xinyu'nun evinde 40-50 millik arazi vardı, bu yüzden acele etmek için acele ettiler, genellikle yıldızlar ve aylar vardı ve eve sadece akşam saat on civarında döndüler.
Soya fasulyesi sattıklarında, genellikle bir parça tahıl, dokuz dolar ve beş sent kazanıyorlar. Büyükanne Gui eve gitti ve parayı Duke Dao Lai'ye verdi ve "Bitirme!" Dedi. Dangu'u satın alıp geri dönmek için acele et. Ertesi gün, Peder Dao Lai, bir yük tahıl almak için kasabaya gitti. Babam muhtemelen aynısını yaptı.
3
Annem ve babam öldükten sonra yılda birkaç kez eve giderdim. Ancak yıllardır Büyükanne Gui ile tanışmadım. Onu düşündüğümde kendime soruyorum, o hala orada mı?
Ching Ming Festivalinde her zamanki gibi memleketime dönüp aileme saygı gösteriyorum. Anma töreninden sonra bazı yaşlıları görmek istiyorum. Birkaç büyük kutu ceviz sütü, biraz hamur işi aldım ve bir aile ziyareti hazırladım. Önce Bay Cai Lai'yi bulmaya gittim, ama kapı kapalıydı ve kapı tamamen karanlıktı; sonra beni mutlu bir şekilde takip eden ve günün yemeğine kalmam için ısrar eden Bay Fu Lai'yi ziyarete gittim. Başka bir şey olduğunu iddia ettim, bu yüzden döndüm ve Dalai Gong'un evine gittim.
Çocukluğumda oynadığım sokakta yürürken birkaç güzel ev gördüm ve her yerde harabeler vardı. Biraz üzgünüm Bu asırlık ahşap evler, kaç kuşaktır insanların hayallerinin ve hayatlarının taşındığını bilmiyorum ve şimdi ataları giderken yıkılacaklar.
Neredeyse öğlen oldu ve güneş biraz sıcaktı. Dalaigong'un evi çok canlı ve birkaç yaşlı orada oturup sohbet ediyor. Ceviz suyunu yaşlı sekiz ölümsüzün masasına koydum ve Büyükanne Dalai bağırdı: "Hey, evet, başka ne aldın! ... Buraya gel ve bir şeyler al!" O sırada Büyükanne Gui'yi gördüm. Ayrıca şaşkın ve şaşkın bir ifadeyle gözlerini genişletti ve şöyle dedi: "Evet! Chun'sun? Sen Chun'sun ..." Sonra heyecanla titriyor, ellerini çırpıyor ve içini çekiyordu: "Ah, bu sensin! Ne zaman geri geldin?······"
Arabaya geri döndüm ve Granny Gui'ye bir kutu ceviz suyu daha getirdim. Büyükanne Gui elini aldı ve şüpheyle sordu, "... Hala benim var mı? Gerçekten benim mi var? ..."
Oturdum ve onlarla konuştum. Servet hakkında konuşuyorlar. Cai Lai Gong, on günden fazla bir süre önce ölmüştü. Geçen sonbahar onu görmeye gittim dedim. Evde tek başına oturdu ve bana her şeyin iyi olduğunu söyledi, ama küçük kızlar para kazanıyordu, yalnız kalması sakıncalıydı, yaşlı kambur çok acı vericiydi ve yemek yapmak istemiyordu. Dalaigong, Cailaigong'un çok acınası olduğunu söyledi. Altı çocuğunu kaldırmak için çok çalıştı. Ölmeden önce yatakta felç oldu ve hareket edemedi. Çocuklarının hiçbiri onunla birlikte ölmedi. Bahar Şenliği'nden önce çocukları, kendisine hizmet etmesi için komşu köyden 70 yaşındaki Firavun bir adam tuttu. Lao Wang da yaşlı, bu yüzden sadece Cai Lai Gong için yıkayıp yemek pişirebiliyor, idrar ve pislik taşıyabiliyor ve başka hiçbir şey yapamıyor. O gün, Cai Lai'nin halkı bir bok yatağı kakası yaptı ve kişi bayıldı. Firavun onu hareket ettiremedi. En büyük oğlu geri geldiğinde Firavun gitti ve ona yardım etmesini istedi. Bu oğlun istekli olmayacağını kim bilebilirdi. Kokulu, yapışkan değil. Mezar temizleme günü yaklaşıyor ve yağmur sular altında ve Cai Lai-gong çok acımasızca öldü.
Ağlamak istedim ama sözünü kesmek ya da konuşmak zordu. Başını çevirip sordu: "Bay Gui, bu kadar uzun süredir neredeydiniz, iyi misiniz?"
"Ah, bu iyi değil! Hastayım! Yiyecek bir şeyim yok. İlaç dışında her gün bir kase yulaf lapası var ..." Granny Gui üzgün bir şekilde, "Annen hayattayken sen Sık sık geri gelmek için zaman bulurum. Kızlarım onları gelecek yıl görmezler. Su yudumlayamazlar. Torunlarım ne olduklarını bilmiyorlar. Her gün hastayım ve doktor görünce kimse bana yardım etmiyor. Tek başına doktora git (git) ... "
O konuşurken Granny Gui'nin gözleri kırmızıydı ve ağır nefes alıyordu. Çok üzüleceğinden korktuğum için hemen konuşmayı bıraktım. Büyükanne Gui kalkıp dışarı çıktı.
Dalai'nin ofisinden ayrılırken, öğle yemeğine kardeşimin evine gidiyorum. Yolun girişine doğru yürüdüğümde, aniden Gui nin duvarın köşesinden yavaşça döndüğünü gördüm. Sağ elinde kalın tahta bir sopa ve sol elinde plastik bir torba ile titreyerek yürüdü. Beni görünce gülümsedi ve şöyle dedi: "Hey Yechun, buradasın ... Senin için iyi bir şeyim yok. Benim yaptığım birkaç yumurtam var. Onları eve getir ve pişir."
Yumurtayı aldım ve cebimden 200 yuan aldım. Büyükanne Gui ellerini iki yana açtı ve ellerimi bloke etmeye çalıştı ama gücü yoktu. Parayı cebine tıktım. Başını kaldırdı ve bana sürekli titreyerek baktı, gözleri yaşlarla doluydu.
Geceleri, "Qingming Mevsiminde Yağmur" şiiri tamamlandı ve karanlıkta yağmur yağdı. Mi Mi Zaza'nın yağmur damlalarını dinlerken Granny Gui'yi düşündüm ve kalbim gerçekten karışmıştı. Büyükanne Gui iyi uyuyor mu?
4
Ertesi sabah, sonsuz yağmura göğüs gererek kasabaya gittim ve birkaç kedi pastası ve patatesli krep aldım. Büyükanne Gui her gün sadece yulaf lapası yemiyor mu? Ona biraz kek ve patatesli krep al, belki yemeğini iyileştirir.
Aldığım kekleri ve patatesli kekleri taşıyarak köyün batısındaki Granny Gui'yi bulmaya gittim. Nerede yaşadığını bilmiyorum. Köylü tuğla beton bir yapıya işaret etti ve bana oranın en küçük oğlunun evi olduğunu ve Granny Gui'nin arkasındaki alçak domuz ahırında yaşadığını söyledi.
Eski bir domuz eviydi ve yıllardır domuz yetiştirmemişti. İçeri girdim ve üçte ikisinin atık odun ve modası geçmiş çiftlik aletleriyle dolu olduğunu gördüm ki bu korkunçtu. Ayrıca utangaç iki idrar kovası var. Ayrılan üçte biri, Granny Gui'nin yatak odası olup, yalnızca bir yatak, bir masa, bir eski siyah beyaz TV, bir kırık kanepe ve bir alçak tabure vardır. Gui büyükanne yatağın önünde oturuyordu ve pastayı çıkardığımı görünce gönülsüzce "Hey, neden tekrar alışveriş yapıyorsun? Neden seninkini yemekten utanıyorum ..." dedi.
"Elimden gelemiyorum, Chun!" Dedi Granny Gui üzgün ve çaresiz bir ses tonuyla, "Nerede bu kadar çok hastalığım olabilir! Doktor yüksek tansiyon, kalp hastalığı, amfizem, safra kesesi taşları olduğunu söyledi ... Bilmiyorum. Başka bir şey daha var. İlkbaharda zor bir gün geçiriyorum! Dahası, geceleri uyuyamıyorum, bir süre yatakta oturuyorum, bir süre eğilip tavanı seyrediyorum, ışığı alamıyorum. Sabahları kalk ve iki giysiyi yıka. , Bilmeden bütün gün yıkadım ve yıkandıktan sonra ısındım ve terledim ve yıkadıktan sonra tırmanamadım! ... "
Tarifsiz duygularla Büyükanne Gui'nin hesabını dinledim.
Yılbaşından hemen sonra Gui ninesi zatürreye yakalandı, ateşi dört gün dört gece oldu ve yatalaktı. Çocuklarını görmek istedi ama hiçbiri önünde görünmedi. Artık dayanamıyordu ve ölüyor gibiydi ve birkaç metre uzakta yaşayan en küçük oğlu onu özel bir kliniğe gönderdi. Doktor hastalığını gördüğünde oldukça iyiydi ve 40 derece yüksek ateşi vardı. Şehir hastanesine gitmeye çağırdım. Doktor kontrol etti ve ölümcül olduğunu gördü.Çabucak bütün oğullarını çağırmasını istedi ve ilacı vermeyi kabul etmeden önce imzalaması gerekiyordu. Yavaş yavaş bekleyen oğullar nihayet geldi. Doktor sordu, yaşlılar için sağlık sigortası var mı? Oğullar, hayır, anne korumak istemedi dedi. Doktor şaşırdı, nefesini tuttu, en büyük oğluna baktı ve soğuk bir şekilde, siz de altmışsınız, değil mi? Annenin sağlık sigortası almasını istiyor musun? Nasılsınız oğullar Oğullar aslında utanmıyor, küstah ve sessiz değiller. Doktor başını salladı ve kendi kendine mırıldandı, hey, hasta olursa gecikti. Oğullar! Yumurta ne işe yarar!
Büyükanne Gui üzüntüsü hakkında konuşmaya devam etti ve yeni öğrendim ki yıllarca en büyük oğlu onu her zaman dövüyor ve bir şey olursa onu sebepsiz yere dövüyor. Komşular ve köylüler buna dayanamadı ama kimse kontrol etmek istemedi, kimse onu kontrol etmeye cesaret edemedi.
"Neden vuruyorsun?"
"Hayalet bilir! İsterse vurur."
"Kardeşin çok iyi, bana gerçekten değer veriyor. Eskiden evde bir klinik açardı ve ne zaman bir doktora görünsem, benim için bir kase erişte pişirirdi. Hayır dedim. Kardeşin dakik olman gerektiğini söyledi, yetersiz besleniyorsun Sadece zayıf olduğum için değil, hareket bile edemiyorum. Bir dükkan açmak için sokağa çıkması üzücü. Ondan ayrılmak benim için uygun değil. Uzun zamandır onu aramadım. "
Granny Gui'nin dört oğlundan sadece üçünden bahsediyor. Daha sonra üçüncü çocuğun birkaç yıl önce bir araba kazasında öldüğünü, karısını ve oğlunu geride bıraktığını ve kendine bakamayacak kadar meşgul olduğunu öğrendim. Büyükanne Gui bu üzücü şeyden bahsetmek istemedi. Üç oğlunun artık iyi bir hayatı var. Büyük oğul şehirde küçük bir hırdavat dükkanı açıp bir ev satın aldı; ikinci oğul domuz satardı, ancak bir zarara uğradıktan sonra bir borcu vardı, sebze, nilüfer kökü ve benzerlerini satmak için yönünü değiştirdi. O da şehirde yaşamak için bir ev aldı ve şimdi işi istikrarlı, en küçük oğlu önünde yaşıyor ve aynı zamanda her gün meşgul olan "Motor" u kullanıyor. Oğullarımın güzel günleri olmasına rağmen annelerini umursamıyorlar.
Geçtiğimiz birkaç yıl içinde oğulları birbiri ardına evlenmiş, kızları da evlenmiş, köyde nesilden nesile aktarılan şarkıyı istemediler, yerine getirdiler: "Azadirachta bir neem ama ben anne istemiyorum. Yukarı çık, babamı yolun kenarına at. "
Birkaç yıl önce, Granny Gui de bir kez hastalanmıştı, ama kimse onu doktora götürmedi. Kardeşim birkaç yıldır öldü, bu yüzden gerçekten tek başına. Beklenmedik bir şekilde, hayatta kalan baldızı geldi ve onu görünce ağladı, etrafına baktı, etrafta hiçbir oğul yoktu. Kayınbiraderi oğulların işe yaramadığını görür ve oğullarını sırayla onlara bakmaya teşvik eder, ancak oğullar birbirlerinden kaçar. Kayınbiraderim sinirlendi ve onlardan nafaka için yılda 500 yuan ödemelerini istedi. Oğullar ilk başta isteksizdi ve en büyük gelini yaygara koparmak için dışarı çıktı ve teyzeyi "öldürmek" istedi. Kayınbiraderi "Gel ve dene! Yuvarlanacağım, ağı yakalayabilir misin?" Dedi. Yukarı. O gün yengesi onu şehre götürdü ve yakınlarda bir bodrum kiraladı, kayınbiraderi birbirleriyle ilgilendi. On ay şehirde yaşadıktan sonra, Granny Gui çevredeki kayınvalideyle tanıştı ve ona sordular: "Kaç çocuğunuz (oğlunuz) var? Neden onların sizi görmeye geldiğini görmediniz?" Büyükanne Gui konuşamayacak kadar utandı. , Bir deliğe girmek için sabırsızlanıyorum. Ertesi gün sessizce köye geri döndü ve her yerdeki evleri ödünç aldı. "Kök eksikliği ve çürümüş fideler! Eve döndüğümde hiçbir evde yaşayamam! Bugün bir domuz ahırında yaşıyorum ve yarın bir kulübede yaşıyorum. Hala bana ödünç veriliyorlar. Yazık hayatım boyunca o evleri yaptım ama tapınağa kaçmanın bir yolu yok. Peki, yılda bir yıl kaç, Tanrım, neden kabul etmiyorum? "
Evin dışındaki yağmur, bir insanın üzüntüsü gibi akmaya devam etti. Nemli yağmur kalbimi ıslatıyor.
Gui büyükanne bana reçeteli torba gösterdi. Söyle, ben her gün iyi bir insanım. İki ayağım su kabağı kadar şişmiş. Doktora görünmek için para yok! Oğullar yılda toplam 1.500 yuan veriyor Bu yıl bir zatürre kullandım.Parayı tekrar nereden bulabilirim? Ne kadar hasta olursan ol, beni öldürecek!
Büyükanne Gui dünyayı sorguladı. Şimdi dünyaya ne olduğunu bilmiyordu. Onu geride bıraktığı için kayınpederini suçladı. Böyle bir çocuk yetiştirdiği için kendini suçladı. Köy kadrolarını adaletsizlik için sorguladı ve asgari harçlık verilmedi. Bazılarının kendi maaşı var, oğulları ülkenin parasını kullanıyor, evleri ve arabaları var ve kalp krizi geçiriyorlar, köy ona asgari harçlık veriyor. Dedi ki: "Niçin geçim ödeneğine başvuramıyorum? Başvurduğumda oğlumun şehirde bir dükkan açıp şehirde bir ev aldığını söylediler. Ayrıca en küçük oğlumun bir süper doğum yaptığını söylediler. Yaşlı kadınımın süper doğum olmasının ne önemi var? ? "
Granny Gui'yi en çok endişelendiren şey, onun yanlış mı yoksa dünyanın yanlış mı olduğunu bilmemesidir. Nerede yanılıyor? "Ne günah işledim! Yemyeşil yıllarımdayken her gün acı çekmeyi beklemiyordum, ama şimdi yaşlandığım için hala çok acı çekiyorum. Eskiden çocuklarımın büyümeyeceğinden korkardım, ama şimdi büyüdüm, hayatın Huang Lian'dan daha kötü olduğunu nasıl bilebilirim! Genç bir kızı büyütmek, bana çok para vermelerini beklemiyor, eğer vaktim olduğunda gözlerini bana ayırdıkları sürece, hasta olduğumda içeceğim bir yudum suyum var ve ölümle yetineceğim! "
5
Köydeki insanlar, Gui'nin çocuklarını çekmeye çaresiz kaldığını ve onları evlendirmek için çaresiz olduğunu çok iyi biliyordu. Ben yanılmıyorum
Dao Lai neredeyse 30 yıldır öldü. O zaman bütün ailenin ona en çok ihtiyacı vardı. Ancak gökyüzü insanların isteklerini yerine getirmez. Dao Lai Gong hastalandığında bunun bir mide sorunu olduğunu iddia etti ve acı çeken bir köpek gibi küçüldü. Gui büyükanne ona her gün tedavi etmekten bahsetti, ama parası yoktu, sadece ertelemesi vardı. İlk başta babam sık sık Peder Daolai'yi görmeye gitti ve onu yatakta ölü bir köpek gibi yatarken görünce bağırdı, yaşlı ve yaşlı, yine yatakta uyuyorsunuz (uyuyorsunuz)! Kalk, bu hayrete düşecek. Dao Lai balık yemek istiyor. Uzun zamandır balık yememişti, bu yüzden ağı aldı ve yakalamak için nehre gitti. Balık yedikten sonra beklenmedik bir şekilde hastalık daha da kötüleşti. Kısa süre sonra Dao Lai Gong mide kanserinden öldü. Öldüğünde sadece 51 yaşındaydı.
Gui Granny, "Eski Dao öldüğünde, ailenin onu gömecek parası yoktu. Parasını ödeyen kardeşimdi."
Dao Lai'nin ölümünden iki yıl sonra Granny Gui, 30 yaşındaki oğluyla randevu almak için mümkün olan her şeyi yaptı. En büyük oğul evleniyor ve ev büyük bir mesele. Gui Büyükanne, oğluna yeni bir ev yapmak için beynini harap etti.
Büyükanne Gui, hayatında her biri en fazla on metre uzunluğunda ve dört veya beş metre genişliğinde toplam üç ev yaptı. İlki bir tuğla evdi. Evin sarı çamura, kuma, kirece vb. İhtiyacı var. Kendine güvendi, oğlunu köyün dışında sarı çamur ve nehirde kum kazmaya götürdü, sayısız gün ve gece boyunca kazı yaptıktan sonra bir işçi tutmadı, yarım kuruş harcadı ve sonunda duvarın temeli için sarı çamur ve kumu aldı. Yukarı. Evin odunu pahalıdır ve maddi kaynaklarıyla birkaç tane satın alamaz, bu yüzden kardeşini bulmak için ilçeye gitti. Ağabeyim ilçede inşaattan sorumlu memur olarak çalıştı ve bunu yapmanın birçok yolu vardı. Ağabey memur olmasına rağmen fakir ve acı kız kardeşinden hiç hoşlanmıyor, her şey dışında kendi parasını harcıyor ve birkaç gün içinde ona bir köknar arabası alıyor ki bu yeterli. Ahşapta tuğlalar eksik. Tuğla satın almak için gereken para gitti ve Gui Büyükanne çok endişeli. Komşu ona hatırlattı, kardeşinin bir yolu yok mu? Onu bulun! Kardeşim bana merhaba diyeyim, siz de tuğla ve kiremit fabrikasına gidip terk edilmiş tuğlaları almaya gideceksiniz dedi. Granny Gui de aynısını yaptı ve oğlunu kırık tuğla yığınlarından toplamak için tuğla ve kiremit fabrikasına götürdü. Temizlemek için bir mason bıçağı alın ve cürufu kesin, tuğlalar biraz pürüzlü olmasına rağmen kullanılabilir. Birkaç gün içinde tuğlalar yeter. Kireç yok. Komşu ona sadece kardeşini bulabileceğini hatırlattı. Ağabeyim ona misket limonu almasını (ikincil kireç) önerdi ve birkaç paket sigara almasını söyledi. Kireç fabrikasına vardığında, malları teslim alan usta için iki büyük ön kapıyı doldurdu ve kireç ayakları kürekleyen usta onun için daha iyi bir kireç ayağı seçti ve birkaç yuan karşılığında bir araba satın alabilirdi.
Büyükanne Gui, ağabeyinin yardımıyla birbiri ardına üç ev yaptı ve geliniyle tek tek evlendi. Zor anların bittiğini düşünerek rahat bir nefes aldı. Çocuklarımın büyümeyeceğinden endişelendim ve şimdi "eski yollara" açıklayabilirim. Ancak, o zaten yaşlı.
Yaşlı Granny Gui çok fazla nimet beklemiyordu, sadece oğullarının onu sık sık görmeye geleceğini umuyordu, acıktığında yiyecek ve içecek, susadığında ise bir ağız dolusu su içecekti.
Ancak oğulları ona gerçekten kötü davrandı. Oğullar kötü insanlar değil, anneleri için nasıl kötü olabilirler, kimse söyleyemez.
Yaklaşık on yıl önce, köyde bir ata salonu restore edildi. Yaşlı bir adam en büyük oğluna, artık zengin olduğunuzu ve şehirde yaşadığınızı söyledi. Annenizi unutma! Annen sana pek çok zorluk getirdi, bu yüzden ona daha fazla vicdan vermelisin. Bu nedenle en büyük oğul eve gitti ve Granny Gui'yi kendisi hakkında kötü konuştuğu için suçladı, bu da itibarını zedeledi ve anlaşmazlık yarattı, Granny Gui'yi yakaladı ve onu şiddetli bir şekilde dövdü, Granny Gui'nin burnu ve yüzü şişti ve birkaç gün dışarı çıkmaya cesaret edemedi.
6
Annem hayattayken her ay babasını ziyaret ediyorum. Bir keresinde annemden Gui nin büyük oğlu tarafından tekrar dövüldüğünü duydum, bu yüzden domuz olarak çağırdı. Diye sordum, kimsenin umurunda değil mi? Annem kimin umurunda dedi? Genellikle bu tür şeyler vardır ve yapacak bir şey yoktur, yükseğe asmak ve yalnızca bir gözü açıp bir gözü kapatabilir. Bu nasıl olabilir dedim? Anne, vücudun üst kısmında sorun yaratan şeylerle kim ilgilenir? Dedi. İyi insanlar bunu yapamaz!
Oğul neden annesini bu kadar sık dövüyor? Gui büyükanne bunu söylemek istemedi ve söyleyemedi. Komşular, Daolai'nin kayınpederi öldüğünde, en büyük oğlunun neredeyse 30 yaşında olduğunu ve ailenin davul çalamayacak kadar fakir olduğunu ve bekar oğlunun da durumdan dolayı zorlandığını analiz etti. Endişeli genç kolayca alev alır ve bir aile kuramamanın sıkıntısı onu sinirlendirir, bu yüzden yumruklarıyla nefes alır. Bu nedenle, oğul yaşlı anneyi dövdüğünde, kök zayıf bir kelimedir. Vurun ve yumuşak bir şekilde vurdu.
Ben ona katılmıyorum. Bir oğul annesini nasıl dövebilir? Annesini dövüyordu ve fakirlik zar zor bir sebep sayılıyordu. Bugün hala fakirse, hepsi bu. Ancak bugün artık fakir değil, artık o kadar yumruklu ve şiddetli olmasa da, yine soğuk şiddet kullanıyor, annesine yaklaşmıyor, onu görmezden geliyor ve kendi başının çaresine bakmasına izin veriyor Neden? Üstelik şimdi çok iyi yaşadığını, şehirde kendi işi olduğunu, çocuk doğurduğunu, bir ev satın aldığını duydum, annesine niye hala acımasız?
Anlamadım!
Bir keresinde sordum, aynı tahıllar farklı insanları nasıl doğurabilir? Dünyada neden bu kadar utanmaz torunlar var? Böylesine gelişigüzel giyinmiş bir canavar nasıl olabilir? Kültürel mi? Yoksa zaman tarafından mı dikte ediliyor?
Kanunlarımızın ve yönetmeliklerimizin onları gerçekten düzenleyemeyeceğini de tartıştım. Onları gerçekten kontrol edemiyor musunuz? İlgili yasa ve yönetmelikleri karıştırdım ve bu şeylerin yaptırım gücünden yoksun olduğunu gördüm.
Ben de atalarımızı düşündüm. Atalar arasında yaşlılar, erdemli köylüler ve ahlaklı beyler vardı, yerel düzeni korumak için eski uygarlığı kullandılar. Bu insanlar prestijli, adil ve etkilidir. Bunlar yeterli değilse, hala haklı bir kamuoyu var ve bu kamuoyunun tükürüğü onları boğabilir, aynı zamanda utanç duymasına ve iyi olmaya zorlamasına neden olabilir.
Atalarımızın bilgeliğini nasıl ileriye taşıyabilir ve beş bin yıllık uygarlığı nasıl genişletebiliriz?
Yaşlı adamın köydeki ata salonunu inşa ederken Büyükanne Guinin en büyük oğluna tavsiyede bulunan sözlerini hatırladım: "Anneni unutma! Annen sana pek çok zorluk çıkardı, bu yüzden ona daha fazla vicdan vermelisin." Sonuç olarak, Büyükanne Gui çok acı çekti. Dayak yemiş. Bir süre kafamda sıkışıp kaldım.
7
"Öleceğim, korkarım bu yıl hayatta kalamayacağım. Nerede hayatta kalabilirim? İnsanları gömen hastalık bana geldi ..." "Yavrular kafasız ve beyinsiz doğar! Yeni bir yıldan sonra, Sahte sahtekarlar beni görmeye geliyor ve kendimi daha rahat hissediyorum. "" Çin Yeni Yılı boyunca bir yudum su içmediğin için seni suçlamıyorum ve çorbanı içmediğin için seni suçlamıyorum, neden benimle buluşmaya gelmedin? ... "Büyükanne Gui'nin son günkü sözleri her zaman kulağımda.
Granny Gui'ye veda ettikten sonra Granny Gui'nin ikinci oğlunu düşündüğümü hatırlıyorum. Çocukluğundan beri benimle büyüdü. Çok iyiydik. Telefon numarasını sordum ve onu aradım. Ona annesini yeni gördüğümü söyledim. Annesi onu çok özledi, sebze satmakla meşgul olduğunu ve çok zorlandığını anladı, onun için endişelenmemesini söyledi ve ona iyi iş yapmasını ve daha çok para kazanmasını söyledi. Sonunda, sadece para kazanmakla kalmayın, annenizi görmeye zaman ayırmayı unutmayın dedim! Dedi ki: "Evet, bir annem var! Neden onu ziyaret etmiyorsun, merak etme ..." Dilin samimiyeti ve içten tavrı beni yakında Granny Gui'yi ziyaret edeceğine inandırdı. .
Ancak Dalaigong, Büyükanne Gui'nin kendini ölümüne astığını ve başkaları tarafından keşfedildiğini söyledi. Büyükanne Gui'nin soğuk vücudu yere konduğunda, oğulları hala zamanında yanına koşmadılar.
...
Aniden annem vefat etmeden önce, karımla ben yatağın önünde durduğumuzu ve ona bir yudum sıcak su verdiğimizi ve "Zab, işte bu kadar!" Dediğini anımsadı.
Bir süre yardım edemedim ama gözyaşlarına boğuldum ve boğuldum.
Yazar hakkında:
Li Mengchu, takma adı Chunzi, erkek. Jiangxi Eyaleti, Fairy Gölü-Xinyu Şehri kıyısında doğdu; Jiangxi Eyaleti, Yichun Şehri, Tanggu İlçesinde "Bahar adlı bir şehir" de çalışıyor. Ortaokul öğretmeni, kamu iktisadi teşebbüsleri müdürü, adli büro müdür yardımcısı ve mahkeme başkan yardımcısı olarak görev yaptı. 1980'lerde yaşlı adam ve genç, asıl niyetlerini unutmadan geri dönmeyi seçti. 1984'te nesir yazmayı öğrendi ve 2013'te yeniden yazdı. Şu anda Jiangxi Eyaletindeki Yichun Şehri Yazarlar Derneği üyesidir, "Güneybatı Yazarlar" dergisinin sözleşmeli yazarı ve "Shuben" dergisinin sözleşmeli yazarıdır. "Creation Critic Tan", "Southwestern Writers", "Xinyu Daily", "Xinyu Literature", "Fairy Lake", "Yichun Daily", "Yichun Literature and Art", "Dong Nationality Song", "Yangtian Post", " Halk dergilerinde pek çok nesir ve roman yayınlanmıştır. İkinci "Lixin Kupası" (2015) "Xinyu Edebiyatı" ödülünün birincilik ödülünü ve "Fairy Lake" in 10. yıl dönümü düzyazısının ikincilik ödülünü kazandı. "Yılın Hafızası" adlı makale, Jiangxi Yazarlar Derneği'nin 2017 "Bahar Şenliğinde Çin" temalı edebiyat talebi için seçildi.
