Kelimelerin "üç sorunu" hakkında konuşalım
Kelimelerin "üç sorunu" hakkında konuşalım
Revizyon çalışması iki aydır devam ediyor.Yüksek yoğunluklu metin revizyonları, fiziksel yorgunluk ve beyin uyuşması göz ardı edilirse, yazma becerilerini hızlı bir şekilde geliştirmenin bir yoludur. "Düzgün", "kelimeleri inceltmek ve cümleleri uydurmak" ve "ideal kelimeler" bir ay önceki kelimelerle ilgili düşüncelerimse, "duyu", "xiang" ve "çevre" algım benim sürekli revizyon sürecimdir Başka bir yazılı anlatım deneyimi.
"Duygu", duyarlılığı ifade eder ve çoğunlukla edebi yaratımdaki "karakter imgelerinin" şekillendirilmesini hedefler. Edebi eserleri okurken, okuyucular karakter imgesinin belirli biçimini anlatan metni gördükleri müddetçe, hayal güçleri duyularını harekete geçirecek, algısal deneyimleri ve deneyimlemeye başlayacak ve ardından karakter imgesi gözlerinin önünde canlanacaktır. Yukarı. Sonuç olarak, Hugo'nun eserlerindeki Jean Valjean, Carrie'nin Dresser'ın kız kardeşi, Roman Roland'dan John Christophe, Yasunari Kawabata'dan Izu dansçısı Akaumi, Haruki Murakami gibi halkın kalbinde kök salmış birçok klasik imge var. "Norveç Ormanı" ndaki Lvzi ve Naozi ve Bayan Xianglinin Lu Xunun yazılarındaki karısı, "Beş yıl önceki gri saç kırklı yaşlarındaki gibi artık tamamen beyazdır; yüzü ince ve sarıdır. Siyah ve bir önceki hüzünlü bakış, sanki tahta baskı gibi ortadan kalktı; canlı bir yaratık olduğunu sadece bir göz gösterebilir ...
Rahibe Xianglin'in imgesi yüksek derecede "duyarlılığa" sahiptir, çünkü okuyucular görünüşünün inceliğini ve yaşlanmasını, zihinsel uyuşukluğunu ve ölümünü hissedebilirler. Belinsky, "Yüzlerini, seslerini, adımlarını ve düşünce tarzlarını hissedebilirsiniz; sonsuza dek hafızanıza kazınacaklar ve sizi hissettirecekler. Ben de unutamam. "
"Rahibe Xianglin" i unutamıyorum, o benim edebi aydınlanmam ve edebiyata olan ilgim ondan kaynaklanıyor.
Kelimelerin "duyarlılığı" üzerine bazı yüzeysel görüşlerim var:
Birincisi, "duyarlılık" edebi eserlerdeki karakterlerin şekillenmesi ile sınırlı değildir. Tüm sanatsal imgeler belirli ve mantıklıdır, bu nedenle resim ve heykellerdeki sanatsal imgeler de "mantıklıdır"; edebi eserlerde dağlar, su, çiçekler, kuşlar, rüzgar, bulutlar, gök gürültüsü, elektrik gibi doğal manzaralar tasvir edilmiştir. Aynı zamanda "duyarlılığa" sahiptir.
Bu nedenle, Li Bai'nin "Guanshanyue" "Parlak ay, uçsuz bucaksız bulut denizi Tianshan Dağları'nın dışında. Yumenguan'ın" vatan hasreti; Li Xin "on binlerce mil uzunluğundaki uzun rüzgar Dong Dadan Hu Jiong'u dinleyin ve odaya bir mesaj gönderin "Antik Shu Cang Cang, ateş soğuk, vahşi doğa kasvetli ve kar beyaz. Birincisi, iş ipinin boynuz tüyleri uçuyor ve banliyölerdeki sonbahar yaprakları akçaağaç tarafından şok ediliyor." Soğuk işaret kulesi, sade beyaz kar, sonbaharın sesi, rüzgar yaprakları uçuruyor Arka planda, Dong Danın sevecen piyanosunu harekete geçirir; Liu Changqingin "Kralın On Birinci Güneye Yolculuğuna Elveda" "Krala geniş bir duman ve suyla bakıyor, elini havluda gözyaşlarıyla sallıyor. Kuşlara yer yok ve yeşil dağlar boş. Yangtze Nehri Yifan Uzakta, beş göl ve baharda batan güneş. Tingzhou'yu kim görürse, sever, üzülür ve beyaz elmalar. "Arkadaşlarına veda etmeye duyulan güven duygusu, tüm şiirde" ayrılık "kelimesi yoktur, sadece başka bir manzara yazılır, ancak ayrılık dolu sahneye tamamen enjekte edilir. Ayrıca, He Zhu [Qingyu Case] "Lingbo but Hengtang Road" "Kaç tane üzüntü var? Şehrin her yerinde Yichuan tütünü, uçan tüyler, erikler ve sarı Shiyu" tarifsiz düşünceler ve duygular ...
İkincisi, tüm sanatsal görüntüler "algılanabilir", ancak tüm belirli ve algılanabilir görüntüler sanatsal görüntüler değildir.
"Şekil" ve "görüntü" olan herkes "görüntü" olarak adlandırılabilir. Biyolojideki bitki örnekleri, tıpta kullanılan insan vücudunun duvar haritaları, astronomide nebula resimleri, TV haberleri vb. Hepsi görünür, somut, özgül ve mantıklıdır. Bunlara "imge" de denilebilir ama bunlar "sanat imgeleri" dir. "? Belli ki değil. İnsanları "duygusal" yapamadıkları için, güzelliğin kökü budur.
Başarılı sanatsal görüntüler duygusal olabilir. Wang Guowei "İnsan Sözleri ve Sözleri" nde yazdı ki "... duyguların tarifi canlandırıcıdır, manzaranın tarifi insanların gözleri ve kulaklarındadır ve şeylerin tarifi sanki konuşuluyormuş gibi ..." Bu onun "Yijing" şiirinin doğasına ilişkin açıklamasıdır. Ancak yine de buraya koymanın yerinde olduğunu düşünüyorum çünkü bu üç cümle edebi yaratımda "duyguları yazarken", "manzara tasvir ederken" ve "anlatırken" "duyarlılığın" kontrolünü ifade ediyor.
Yukarıda bahsedilen "duyunun" anlaşılması daha kolaydır, ancak "xiang" ve "çevre" nin anlaşılması biraz zor olabilir.
"Görüntü", "görüntü" anlamına gelir. 1920'lerde şiirsel Imagist'in temsilcisi olan Amerikalı şair Ezra Pound, "imge" yi "görüntü, bir anda bir akıl ve duygu karmaşasını sunan şey" olarak tanımladı. Pound, iki cümlenin "imge" nin özelliklerini tam olarak ifade ettiği ünlü bir "Metro İstasyonu" şiirine sahiptir:
Kalabalıkta bu güzel yüzlerin ortaya çıkışı;
Islak, koyu dallardaki yapraklar.
Bu şiir, bir zamanlar şair Pound'un yağmurlu bir günde bir metro istasyonunda aniden yağmura batmış siyah bir ağaç gövdesindeki yaprakları düşünerek güzel yüzlerden oluşan bir filo gördüğünü anlatıyor. Şu anda öznellik ve nesnellik, duygu ve manzara bir araya geliyor. İki "güzel yüz" ve "ıslak yapraklar" imgesinin üst üste binmesiyle, şairin metropol güzelliğinin geçiciliğini ifade eden, bir anda oluşan bir düşünce ve duygu kompleksinin görüntüsü olarak sunulur.
Çin'de "Yi" ve "Xiang" aslında felsefi bir soruydu. Güney ve Kuzey Hanedanları döneminde bir edebiyat teorisyeni olan Liu Xie, ilk olarak "Wen Xin Diao Long. Derin Düşünce" de "görüntü" terimini önerdi. Orijinal metin: "... O zaman bırakın Xuan Jie ustası, mürekkebi belirlemek için ses yasasını bulsun; tek başına parlayan zanaatkâr, görüntüye baksın ve kedileri nakledin; bu, metni kontrol etmenin ilk tekniğidir, metnin büyük ucu ... "Burada," görüntü "açıkça belirlenmiş mürekkeptir ( Yaratılış) Eski yazarların zihninde oluşan öznel düşünce ve duyguların imgesi. Liu Xie'den sonra, "imge" terimi şiir ve resim eleştirisinde ve diğer alanlarda yaygın olarak kullanıldı, özellikle Ming ve Qing yazarları şiiri tartışmak için "imge" yi kullandılar.
"İmgelem" ile ilgili olarak genelleme yapmak imkansızdır, "imge" nin sembolü ve anlamı da yaratıcıların estetik çekiciliği ve yaratıcı kişiliğindeki farklılık nedeniyle farklı olacaktır. Örneğin Li Bai ve Du Fu'nun ikisi de şiirlerinde "Yangtze Nehri" ni ifade ederler, ancak şiir tarzları oldukça farklıdır. Li Bai'nin şiirindeki "Yangtze Nehri", "nehrin uçsuz bucaksız alanı geri dönmez", binlerce mil çöker ve özgür ve sınırsızdır; ancak Du Fu'nun şiirinde "Gaojiang, geçitte kilitli, kıvrımlı ve döner ve acele edemez." Du Fu'nun melankoli ve hüzünlü vatanseverliğinin sembolü. Edebi imgenin nesnel imgeye dayanmasına rağmen nesnel imgenin ötesine geçtiği, edebi imgenin kökü öznel şefkat imgesinde yattığı görülebilir.
İyi edebi imgeler çoğunlukla imge gruplarının birleşimi biçiminde bulunur. Görüntü grubu, birden çok görüntünün birleşimidir. Örneğin, Ma Zhiyuanın [Tian Jingsha] "Sonbahar Düşünceleri" "Solmuş asmalar, yaşlı ağaçlar, soluk kargalar, köprüler ve akan sular, eski yollar, batı rüzgarları ve ince atlar, gün batımı, dünyanın sonundaki kalbi kırılmış insanlar." Tianya Wanderer'ın sanatsal imgesi, solmuş asmalar, yaşlı ağaçlar, soluk kargalar, eski yollar, batı rüzgarları, ince atlar, kalbi kırık insanlar vb. Bir kombinasyondur; başka bir örnek de Liu Zongyuanın "Jiang Xue" "Bin Dağ ve Kesinlikle Uçan Kuşlar" dır. Yol gitti. Yalnız tekne ve soğuk nehirde ve karda tek başına balık tutan yalnız tekne "Şiir, gururlu, yılmaz, yalnız ve yalnız yaşlı bir adamın sanatsal imgesini tasvir ediyor. Liao Li Weng ve Han Jiang Xue gibi görüntü gruplarından oluşur.
"Görüntü" bariz öznel duygulara sahiptir ve belirli bir derecede "bulanıklığa" sahiptir, çünkü görüntü, sudaki ay ve aynadaki çiçek gibi insanların zihninde ortaya çıkar. Bu sadece genel bir taslaktır. Yaratıcı estetik bir görüntü oluşturduğunda, Bu imgeyi ifade etmesi onun için zor. Tanımlanıp sunulduğunda imge edebi dil yardımı ile sanatsal bir imgeye dönüştürülür. Eski yazarlar ve eleştirmenler, imgenin bu özelliğini uzun zamandır anlamışlardır. Sikongtu, görüntüyü "bu, bilinemez gibi doğru. Görüntü ortaya çıkmak istiyor ve iyi talih tuhaf" olarak nitelendirdi. Mei Yaochen ayrıca, "Yazarın kalbi var, okuyucu anlayacak ve Chen Yiyan'a atıfta bulunmak zor." Dedi. Bunların hepsinin "imgelemin" belirsizliğini gördüğü söylenebilir. Yaratıcı kalbinde bir görüntü yarattığında, estetik duygularını ve bilgisini görüntüye dahil eder. Aslında imaj yaratmak, yaratıcının estetik bilgisini ve estetik duygularını ifade etmek için estetik nesneler yaratmaktır.
Pastoral şair Tao Yuanming'in resmî kariyerini terk etme, dünyayla uyum içinde olmama konusundaki asil duyguları ve inzivaya çekilmek için övgü, geri dönen kuşlar, krizantemler, kulübeler, kırsal alanlar, tavuklar ve köpekler gibi güzel nesnelerle ifade ediliyor. Gerçek hayattaki bu "şeyler" yazarın duygu ve düşünceleriyle yıkandı ve yeniden şekillendirildi, yazarın estetik yaşam anlayışını yansıtıyor ve sıradan olanın tazeliğini ve zamansızlığını görüyor. Siyasi hırslarla dolu yetenekli bir şair olan Li He, yeteneğini kıskanıyordu ve kariyerini tamamlayamıyordu. Depresyondaydı ve melankoliydi. Şiirleri genellikle solan ışıklar, soğuk yağmur ve sonbahar mezarları gibi soğuk imgeler gösteriyordu. Li He'nin bu kurgusal görüntüleri ifade ediyor Şairin gerçeklik hakkındaki üzücü duyguları. Edebi imgeleme tarzının, yaratıcının öznel estetik algısından derinden etkilendiği görülebilir.
Bu nedenle bir makalenin kalitesinin yaratıcının öznel estetik imajıyla yakından ilişkili olduğunu söylemek istiyorum.Başka sanat alanlarında yazar, ressam, hattat, şair ya da yaratıcı olsun, eserleri yaratıcının öznel imgesidir. Tarz yeniden ortaya çıkıyor. Bu nedenle, kişinin kendi "imge" ifadesine odaklanan makaleler yazmak, kişisel yazma stilini vurgulamanın ve makale karakterini geliştirmenin anahtarıdır.
"Xiang" ve "çevre" bir ölçüde ilişkilidir. "Xiang" den bahsederken "çevre" den bahsetmek gerekir.
Bağlam, "Shuowen Jiezi", belirli bir aralığa atıfta bulunarak "Jiang Ye" olarak yorumlandı ve sonra yavaş yavaş "Yijing" olarak çıkarıldı. "Sanatsal anlayış", "çevre" temelinde genişleyen bir estetik mekandır.Gerçek sahne ve gerçek görüntünün neden olduğu ve tetiklediği derin bir sanat mekanıdır. Edebiyat, şiir, resim, hat sanatı gibi birçok sanatsal alanın tümü "sanatsal anlayış" ifadesini içerir.Estetik anlayışın ifadesi, Çin sanat ruhunun estetik bilincinin yüksek derecede bir bilincidir.
Sanatsal anlayışın yorumlanmasında her zaman farklı görüşler olmuştur Liu Xie, Güney ve Kuzey Hanedanları'nda "görüntüleri görmek ve kedileri taşımak" şeklindeki estetik önermesini ortaya koyduğundan, müreffeh Tang Hanedanlığı'ndaki sınır kalesi şairi Wang Changling'e kadar devam etti. Geç Tang Hanedanlığı'ndaki şiir ile Si Kongtu'nun sanatsal kavrayış düzeyine ilişkin benzersiz araştırması, modern estetisyen Zong Baihua'nın sanatsal anlayışın üç aşamalı bölümü arasındaki ayrım. Sanatsal anlayış üzerine yoğunlaşan birçok sanat teorisyeni arasında, Ming'in sonlarında ve Qing hanedanlarının ilk dönemlerinde bir düşünür olan Wang Fuzhi'nin en anlayışlı görüşlere sahip olduğuna inanıyorum. Felsefi bir bakış açısıyla, sanatsal kavrayışın hiyerarşik yapısını "somut ve görünmez, görünmez hükümdar görünür" olarak özetledi ve "görünür", "görünmez" ve "görünmez" olmak üzere üç sanatsal anlayış düzeyi olduğuna işaret etti.
İlk katman, "somut". Yani, durağan ve gerçek bir görüntüde tanımlanan "sezgisel modelleme" yüzeysel düzeye aittir; ikinci düzey "biçimsiz" ise görülmesi veya duyulması zor olan "hareketli ve sanal" anlamına gelir. Duygusal ve manevi niyetler orta seviyeye aittir ve üçüncü seviye, ilahi ve kutsal nitelikteki filler ve maddi olmayanlar anlamında, dışarıda olmanın anlamı ile "soyuttur".
Genel sanat eserleri, birinci düzeydeki sanatsal anlayışı ifade etmek için, yani onları belirli imgelerle anlatmak için kullanılabilir, ancak ikinci düzey oluşturulduğunda hepsi yazılır. Bununla birlikte, mükemmel bir sanat eseri "anlamın dışında" ikinci veya üçüncü seviyeye ulaştığında, tanımlanan "şeyler", Zhong Rong'un "Shipin. Önsöz" ünün dediği gibi, insan karakterine sahiptir: "Qi" Hayvanlar ve nesneler birbirine dokunuyor, bu yüzden mizaçlarını değiştirip çeşitli danslar oluşturuyorlar. "
Yukarıdaki üç seviye, sanatsal anlayış yapısının bölünmesidir.Kendi makalelerinizin yazılı olarak sanatsal bir anlayışa sahip olmasını nasıl sağlarsınız? İki kişisel mütevazı fikrim var:
Birincisi, acımasızlık sanatsal bir anlayış olamaz.
Sanatsal anlayış aynı zamanda kavram ve anlayışın bir kombinasyonudur. Ruh hali ve çevrenin birleşiminde, "anlam" duyguyu içermelidir ve duygu, sanatsal anlayışın temel unsurudur ve duygu, duygusuz bir kavram olamaz. Wang Guowei'nin "İnsan Sözleri ve Sözleri" ndeki bir anlatı, bize "alem sadece manzara değil, mutluluk, öfke, keder ve mutluluk da insanların kalbindeki alemdir. Bu nedenle manzara ve gerçek duyguları tanımlayabilene alem denir. Aksi halde alem denir" Diyar diye bir şey yok. "Gerçek duyguları yazdığınız sürece, ona alem diyebilirsiniz ve sanatsal bir anlayış yaratabilirsiniz.
İkincisi, hiçbir kafiye bir ruh hali olamaz.
"Kafiye", orijinal ses kalıcı ses anlamına gelir, sanatta kullanıldığında kalıcı anlam vardır. Cazibe, bu kalıcı anlamın içindedir: Makalenin çekiciliğe sahip olması için, "sözcüklerle ve sonsuz anlamla dolu" olması gerekir.
Li Bai'nin ünlü bir şiiri var: "Meng Haoran'ı Guangling Mozolesi'ne Gönderin", "Merhum Sarı Turna Kulesi'nden batıya ayrılıyor ve havai fişekler Mart ayında Yangzhou'ya inecek. Yalnız yelkenler mavi gökyüzünden çok uzakta ve sadece Yangtze Nehri görülüyor. Li Bai, arkadaşı Meng Haoran'ı tekneyle Yangzhou'ya gönderdi.Suyun ve gökyüzünün buluştuğu yerde yalnız yelkenin uzaktaki gölgesi kayboldu ve ufukta sadece Yangtze Nehri'nin yuvarlanması kaldı. Burada havai fişek, gökyüzü, mavi gökyüzü, nehir akışı gibi görüntü gruplarından oluşuyor. Li Bai ve Meng Haoran'ın nasıl veda ettiklerini doğrudan tanımlamasa da, arkadaşlıklarının ne kadar derin olduğunu doğrudan ifade etmiyor. Bununla birlikte, bu doğrudan sahneler, doğrudan sahnelerden daha geniş ve daha zengin olan dolaylı sahneleri tetikleyerek, insanların sadece veda sahnesini görmesini değil, aynı zamanda ayrılık hissinin ne kadar derin olduğunu da derinlemesine hissetmesini sağlar. Tüm şiirin sanatsal anlayışını oluşturan, bu doğrudan imge ile onun neden olduğu dolaylı imgenin birleşimidir ve bu sanatsal anlayışta bir tür "kafiye" üretilir - ayrılığın neden olduğu hafif bir üzüntü. Duygular ..
İyi bir makale, yaşamı algısal bir imajla yansıtmalı, kişisel üslup ve estetik bilişi öznel imgeler ile vurgulamalı ve onu gören, sesini duyan, çevresini deneyimleyen ve ona kalıcı bir sanatsal anlayışla dokunan kişiyi şekillendirmelidir. Nesnelerinin duyguları bilinçsizce okuyucuların eserlerinden çeşitli alemleri ve yaşam zevklerini deneyimlemelerine izin veriyor ...
Yazar hakkında: Liu Xun, Eylül 1973'te Harbin'de doğdu. Halen Harbin Sanat ve Tasarım Koleji'nde animasyon doçenti, güzel sanatlar ustası, birinci seviye kayıtlı tasarımcı, Çin İletişim Üniversitesi'nde kıdemli misafir akademisyen ve Heilongjiang Sanatçılar Derneği üyesidir. 2 kitap ve birçok animasyon draması yayınlandı.
Düzyazı "Şiirsel Konut Edebiyatçının Avlu Kompleksi Hakkında Konuşmak", "Feng Youlan ve Lin Yutang'ın Okuma Teorisi", "Eski İnsanların Zarafeti", "İnsan Malları: Wei Jin ve Luo Mu Ji Kang'a Geri Bakış", "Çok Soğuk ve Sırdaş , Bu hayatı küçük bir kayıpla geçirmek için bir şarkı "Zhang Chonghe", "Kuzeydeki Bulutlar", "Hastalık Günleri", "Yazmak İçin Kullandığım Fırça", "Hafıza. Changle, Fujian, Zhanggang, Nan'ao Beach-O Deniz Dedi" Karşısında Tayvan, "Yağmuru Dinlemek", "The Tale of Genji" ve "Chrysanthemum and Sword" dan Japon kültürü, "Su Shi ve Hangzhou", "Snowing Nanjing Must Hold Hold Umbrellas", New Essays on the Silk Road, Tai'de yayınlandı. Yu edebiyatı, Sichuan düzyazı, Zui Ge Wen Yuan, "Çöl. Geri Dön" şiiri "Ninggu Tower Writer" şiir dünyasında yayınlandı.
