"Deniz Üzerindeki Lu Xun" Chen Yingzhen, "vatansever milliyetçi"
Eskiden Chen Yongshan olarak bilinen Chen Yingzhen, 1937'de Tayvan'da doğdu ve Tamkang Sanat ve Bilim Koleji'nin İngilizce Bölümü'nden mezun oldu. Ortaokul İngilizce öğretmeni ve çok uluslu bir şirket çalışanı olarak görev yaptı. 1957'de Amerikan askerleri Tayvanlıları öldürdü. "Liu Ziran Olayı" adada yoğunlaştı. Kızgın Tayvanlılar ABD Büyükelçiliğine saldırdı. O sırada hala lise öğrencisi olan Chen Yingzhen liderliği ele geçirdi ve Amerikan bayrağını indirdi.
1959'da, ikinci sınıfta İngilizce ödevlerinde yazdığı öyküyü bir "Noodle Stall" romanına dönüştürdü ve yayınladı ve tek bir hamlede ünlü oldu. Chen Yingzhen, Lu Xun'un "Scream" ini aydınlanması için kullandı ve Ba Jin, Lao She, Mao Dun ve diğerlerinin birçok kitabını okudu. Hayatı her zaman solda, denizin diğer tarafında yaşayan Lu Xun gibi toplumu ve insancıllığı kalemiyle eleştiriyor.
Ailesinden etkilenen Chen Yingzhen, Çin anakarasını her zaman memleketi olarak kabul etti ve Çin'in birleşmesini savundu, Marx ve Komünizmi coşkuyla sevdi. 1968'de Tayvan yetkilileri, "Mao Zedong ve Lu Xun'un eserlerini okumak" ve "komünizmi desteklemek" suçlamasıyla Amerika Birleşik Devletleri'ne gitmek isteyen Chen Yingzhen'i tutukladı ve yedi yıl hapse mahkum etti.
1985 yılında Chen Yingzhen, "İnsan" dergisini kurdu ve dört yıl sonra mali sorunlar nedeniyle yayınını durdursa da, Tayvanlı haber literatürü için bir emsal oluşturdu. Chen Yingzhen, tüm hayatını "edebi özgürlük" idealini gerçekleştirmek için çalışarak geçirdi. Kendisine "Tayvanlı yazar" demesine kesinlikle karşı çıktı ve "yaşam boyu uygunsuz bir şekilde Tayvanlı bir yazar" olacağını söyledi. 2010 yılında Chen Yingzhen, Çin Yazarlar Derneği'nin onursal başkanı olarak işe alındı.
Xinminjun'un herkes için seçtiği roman, gerçeği dönüştürme idealiyle intihar eden ancak gerçekliğin darbesini kabullenemeyen genç bir adamın hikayesini anlatan "Kardeşim Kang Xiong". Romanın nefis bir tasviri ve duygu dolu, yazar San Mao bir keresinde "Bu romanı yüz defa okudum ve her okuduğumda ağlıyorum" demişti.
Gelecekteki hayatım ne kadar zor olursa olsun, bu kalemi Çin'e ve sevdiğim insanlarına ithaf edeceğim.
Chen Yingzhen
Kızken bir günlük tuttum ve mektuplar yazdım. Bunun dışında başka bir şey yazacağımı hiç düşünmemiştim. Ancak şimdi, inanılmaz bir şekilde, düğünümden sonraki ikinci yıl kardeşim Kang Xiong hakkında bir şeyler kaydetmek için bir kalem alacağım. İki gün önce, kardeşim Kang Xiong'un üç günlüğünü okumayı bitirmem üç günümü aldı.
Ağabeyim Kang Xiong öldükten bir süre sonra, hatta evlilikten birkaç ay sonra, ne zaman kardeşimin günlüğünü okusam ağlayıp ağlardım. Zarif yazısını gördüm ve hemen bu zayıf ve solgun çocuğu davamın önünde otururken yorgun bir şekilde gülümsediğini gördüm ve isimsiz hüzün beni hemen kapladı. Bu yüzden ağladım ve ağladım ve okumayı bitiremedim.
İki gün önce, nihayet bu üç günlüğü sakince okumayı bitirdim. Gittikçe uzaklaşan günler; bir kez daha evlendikten sonraki hayat, sadece bir erkeğe ait olduğumu hissettirmedi, böylece beden ve ruhta büyük bir değişiklik oldu, evlilik de aniden değişmeme neden oldu. Yoksulluk ve ihtiyaç dolu bir yaşam çok zengin bir aileye girdi. Bu Sindreraj benzeri değişiklik başımı döndürdü.
Kısacası, zengin hayatımla ve yavaş yavaş açlıktan ölmekle birlikte özlem acısı nispeten düşük görünüyor. Kardeşim Kang Xiong günlüğünde "Zenginlik birçok titiz insan doğasını zehirleyebilir," demişti. "Yoksulluğun kendisi en büyük günahtır ... kaçınılmazdır ve aşağı yukarı aşağılık ve kirli ..." Bu benim kötülüğüm mü, benim pisliğim mi? ... hiç tartışmak istemiyorum. Ağabeyim Kang Xiong hala hayattayken, her zaman benim anlamadığım veya çok mantıksız bir şeyden bahsettiğini hatırlıyorum. Ama asla tartışmadım. Bir kez değil. (Şimdi bu benim için çok rahatlatıcı.)
Çok üzgün hissediyorum.
Kardeşim Kang Xiong'un öldüğü yılın kışında evlendim. Düşüş ve hayal kırıklığıyla dolu yeni mezarda sonbaharın başından bu yana dört aydan az bir süre geçti. Zengin olan kocamla aniden evlenme isteğim, fakir babamı çok şaşırttı. Bu evlilik neredeyse yarım yıl ertelendi ve bilerek onu aşağı çekmiştim. Çünkü ertesi yılın yazında mezun olacak bir ressama aşıktım ve küçük kardeşim Kang Xiong'dan da çok etkilenmiştim. Bilinçsizce, hiçbir sebep yokken küçümseme açısından zengin olanları takip ettim.
Ayrıca, artık her zaman çok dürüst ve kibar, kıyafetleri temiz ve sözleri ütülenmiş bazı üst sınıf insanlardan konuşuyor. Bunlar kardeşim Kang Xiong'dan veya çok uzaktaki küçük ressamdan çok farklı. Hepsinin uzun saçları vardı, yetersiz beslenmeden gözleri bembeyazdı, tuhaf ama ilginç sözler söylüyorlardı ya da uzun süre çekingen sessiz, sessizdi.
Ağabeyim Kang Xiong aniden öldükten sonra, bir süre uyuşukluk, ağlama ve felç geçirdikten sonra, sonunda sanki bir gecede olağanüstü bir şekilde bilge olmuş gibi soğuk bir şekilde uyandı. Trajik bir filozofa yakın bir sesle kendi kendime dedim ki: Bundan sonra her şey bırakılmalı! Sanırım kardeşim Kang Xiong ve uzaktan gelen ressam ve temsil ettikleri her şey, babasının dediği gibi, gerçekten biraz "çocuk hastalığı" gibi. Bağımsız ama bilinmeyen sosyal düşünür zavallı babam altı yıldır dine döndü.
"Anarşist" kardeşim Kang Xiong intihar etti ve çok uzaktaki küçük ressamım da yoksulluktan okulu bıraktı ve kendisini bir reklam ajansına sattı. Ve ne istiyorum, basit bir kız mı? (Bundan sonra her şey ölmeli!)
Bu yüzden trajik Faust'um da kararlılıkla servete satıldı. Bu beni, oğlunu yaşlılıkta kaybetmenin ıstırabı içinde olan zavallı babam için biraz rahatlattı. Beni ikna etmek için çok uğraştı, "tıpkı insanların suçtan kurtulmaya çalışması gerektiği gibi, yoksulluğun kötü ruhundan kurtulmak için ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalışmalılar." Dinsel merhamet, zenginleri kapının manzarasını aşıp benim gibi küçük bir aileye dikkat etmesini sağladı Biyu ama ben bunu pek düşünmüyorum.
Bu evliliğe söz verdim, belki de zavallı babamı biraz rahatlatmak istedim, böylece hayatındaki azim ve bilgiyle kurtulamayacağı yoksulluğu görebilsin, nihayet ikinci neslinde sadece biraz güzel bir görünümle Ondan kurtuldum. O andan itibaren, kendi kanının bir kısmını akan torunların her zaman verimli bir toprak parçasına dikilmesi gerekir. Aslında, son bir isyan duygusu yaşadım ve tüm bakire hayallerimi bir kenara attım.
Kardeşim Kang Xiong'un ölümünden sadece dört ay sonra düğünü yaptım; mihrabın ve rahibin kutsamasının önünde bir inançsız durdu ... Bütün bunlar bana bir isyan duygusu verdi. Elbette, bu zevke hala ölümcül bir üzüntü eşlik ediyor - bakireliğe, o sosyal düşüncelere ve iyi anlayamadığım modern sanat türlerine üzücü bir veda. Ancak, bu son isyan bana devrimci, yıkıcı, katliam ve şehitlik heyecanı verdi. Bu benim gibi basit bir kadın için yeterince harika.
Ancak, şimdi sadece on sekiz yıllık yaşamının sonunda, radikal kardeşim Kang Xiong'un hiçbir zaman böyle bir eylem zevkini yaşamadığını biliyorum. "Ben bir nihayetim, ama Shelley gibi bir hayat yok. Shelley rüyasında yaşıyor ve ben yalnızca peygamberi bekleyebilirim. Bir hiçlik peygamberi çok ilginç." Kardeşim Kang Xiong Günlük öyle diyor. Üç günlüğün zamanı öyle bir bekleme, bekleme ve nihayet yok oluyor.
Bu genç hiçlik çocukça bekledi ve onun ekşi Gary'sini aynı çocukça yuttu. Nostaljinin anlamının yanı sıra bu günlükle ilgili en önemli şey, bana bu genç boşluğun ejderha damarlarını yarım ömür boyunca istemeden buldurmasıdır; diğer iki kitapta ilki genç bir bahar düşüncesinin sıkıntısı ve zayıf iradesi hakkında yazmıştır. Ve kendine küfretmenin soluğu; ikinci kitabın ilk yarısı bu genç boşluğun embriyonik formunu içerir. O dönemde erkek kardeşim Kang Xiong ütopyasında birçok fakir hastane, okul ve yetimhane kurdu. Sonra, Anaki'ye doğru kademeli yolu geldi ve yaşına göre aşırı derecede orantısız olan bekleyiş.
Günlük çaresiz zamanından uzaklaştıkça özlemim güçlendi ve ağırlaştı. Bu yüzden gerçekten kardeşim Kang Xiong'un gerçeğini keşfettim. Kardeşim Kang Xiong üzgün ve günahkar bir kalpte öldü. Günahı bırakın, boşluğun sözlüğünde Tanrı bile olmamalıdır. Kardeşim Kang Xiong aslında nihilist değil mi? Shelley değil miydi? ...
O yaz, erkek kardeşim Kang Xiong, bir sonraki dönem için harç ücretini artırmak için bir depoda bir kariyer buldu. Bu nedenle, yalnızca işçiler için deponun yakınında bir misafir dairesi kiraladı. Kardeşim Kang Xiong, konukevinin ev hanımının "anne benzeri bir kadın" olduğunu söyledi. Böylece birbirlerine aşık oldular ve bu kadar anlaşılmaz sözlerden, erkek kardeşim Kang Xiong'un bekaretini kaybettiği anlaşılabilirdi. Çünkü kardeşim aniden işini bıraktı ve komşu ilçe Pingyang'daki Gangqi'ye gitti. Kariyeri ve kiralama yeteneği olmadığı için bu sefer pek çok aile kitabı olduğunu hala hatırlıyorum.
Kardeşim Kang Xiong sonunda isteksizce bir kiliseye taşındı. O zamandan beri günlük kendini suçlama, lanet, ıstırap ve acıyla dolu. "Yılan balıkları için yalvarıyorum, taş yemek için yalvarıyorum." Ağabeyim Kang Xiong çaresizce uludu: "Uzun zamandır hiçliğin peşinde olan benim dinin ahlaki kanunlarından kaçmamamı beklemiyordum." Sunakta İsa'yla bir haç asılıydı.Doğumdan ölüme kadar dünyanın tutkularının hiçbir parçası olmayan bu bedenin önünde tadını çıkarmayı hak etmediğim aşağılık güzelliği gördüm. Lanetli şeytana ait olduğumu biliyordum. . Nereye ait olduğumu biliyorum. "Bunlar kardeşim Kang Xiong'un bıraktığı son izler. İntiharı yarım ay sonraydı. Bu kıyamet günlüğünde basılan slogan:
Gerçekten başka hiçbir şey gerçekten güzel değildir.
N. Boileau
Bu yüzden büyük bir küçümseme ve komiklik duygusu, bir tür neredeyse neşe - sırları keşfetmenin neşesi hissettim. Bu dünyadaki hiç kimse kardeşim Kang Xiong'u, beni bile tanımıyor. Ama en azından şimdi kardeşim Kang Xiong'un ölümünden önceki mücadelesinin ipuçlarını biliyorum. Dünyada babamın sadece söyleyebileceği en anlaşılır sözler bile tam olarak şudur: Çocuklarının geçen yüzyılın boşluğunun fanatizminden ve bağımlılığından öldüğünü söyledi. Kendimi yargılamayı reddeden erkek kardeşim Kang Xiong için dini bir cenaze töreni düzenlemekte ısrar eden Fransız rahibe gelince, kafası daha da karışmıştı. "Bu anlaşılmaz. Onu son birkaç gündür, gece geç saatlerde, diz çökmek için tapınak şefine gizlice girerken gördüm ... Bu anlaşılmaz." Ama bu genç nihilistin bir zina çöküşünde öldürüldüğünü bilmiyorlardı. Ütopya.
Mesih Yahudilerin önünde bir zinayı o kadar acı ve sevgiyle affedebilirdi ki, belki Mesih kardeşim Kang Xiong'u da affedebilirdi. Ancak, kardeşim Kang Xiong sonunda kendini affedemedi. Ortaya çıkan duygusallık ve sevginin yanı sıra Anaki, Tanrı veya Mesih onun katilleridir.
(Bu yüzden dava açmak istiyorum.)
Jiang Xun, Chen Yingzhen tarafından boyanmıştır.
Kardeşim Kang Xiong'un cenazesi dünyanın en yalnız cenazesi. Pingyang Hill'de, yarım bir akrabamız bile yok. Kaba bir tabutun arkasında sadece yaşlı bir adam ve ahlaksız bir kız var. Kimse ağlamıyor. Bu mütevazı rütbe, Pingyanggang sokaklarından ve kasabanın eteklerindeki vahşi doğadan geçer. Cenazenin ardından çiftler halinde oturan iki baba ve kız mezarlığa bırakıldı ve sonbahar günbatımında yalnız gölgeler çekildi. Vahşi doğada bir parça beyaz kamış çiçekleri. Karga, mor-gri gökyüzünü bir ok gibi deldi.
Mezarlıkta yürüdükten sonra, kardeşim Kang Xiong'un yeni evine baktım: yakın zamanda yenilenmiş toprak, yeni mezar taşı, çirkindi! Böylece başka bir karga mor-gri gökyüzünü bir ok gibi deldi.
Ancak bu aşağılayıcı duygu benim düğünümde telafi edildi. Rahip ve tören ustası en son kıyafetleri giydi Koronun benim için şarkı söylemesi için özel olarak bir çocuk seçtiğini duydum. Tören boyunca başımı kaldırdım. Bu dini topluluklardaki insanlara bakmak, bu aylakların üst düzey eğlencelerine bakmak, renkli mozaiklere bakmak istiyorum ... Ama yanlışlıkla İsa'nın tahtada asılı olduğunu gördüm.
Bu, cinsiyet ve fizyolojinin ötesinde bir erkeğin çıplaklığı olmasına rağmen, hemen kardeşim Kang Xiong'un öldüğü anı düşündüm. Babam ve ben kardeşim Kang Xiong'un odasına girdiğimizde, yatağın kenarında yatan bir ceset bizi karşıladı. Kardeşim Kang Xiong elini yere astı, diğeriyle göğsünü okşadı, başını rahatça büyük yastığa yasladı. Yüzü solgundu ama huzurlu ve sevimliydi. Kar beyazı gömlek, kusmayla ilgili kanla lekelendi. Bu çocuk, yasak anaokulunda çocukça kötü bir adam gibi davrandı, yasaklanmış şehvet meyvesini çocukça tattı ve sonunda çocukça kendi hayatını yırttı.
Şimdi, kardeşim Kang Xiong ile ilgili her şey kaybolmadı, ama çocuksu nefes tüm vücudu kapladı. İlk kez, okşadığım uzun zamandır kayıp olan sevgili kardeşimi gördüm. Gözyaşlarına boğuldum ve sonunda ağabeyim Kang Xiong'un soğuk kollarına düştüm.
Babam temizlik yaparken pek yardımcı olamadı, bu yüzden ilkokuldan beri hiç görmediğim erkek kardeşim Kang Xiong'un 18 yaşındaki çıplakını ilk kez gördüm. Karkası, çok güzel saçları, hassas kaşları ve olgunlaşmamış kaslarıyla bir kadın kadar adildi.
Ağabeyim Kang Xiong'un bu olgunlaşmamış bedenle çarmıhtan indiğini ve bana nazikçe gülümsediğini gördüm. Birden ondan bir mektubu hatırladım ve mırıldandığını duydum:
"Nihayet olmama rağmen, düğününüzü izlemeliyim, çünkü seni ve ölü bir anne gibi derinden seviyorum."
Bir anda gözlerim yaşlarla bulanıklaştı ama ben ısrar ettim. Bir şehit gibi isyan etmekten başka bir şey değil. Şehitler ağlamamalı.
Ve son iki yılda. Tembel, dolgun ve güzel oldum. Kocam nazik ve kibardır ve toplumlarında ünlüdür. Ayin sabahı, kilisenin girişindeki merdivenleri çıkmama yardım ettiklerinde, kocam özellikle düşünceli ve nazik görünüyordu. Ön sırada oturmaya mahkum sınıf biziz, ama yine de bana bakmaya cesaret edemiyorum, iki ince ve alışılmadık karkas belli bir bilinçte karışıyor - çok fazla üzüntü değil, bir tür korku. .
Ağlamaklı yas gitti. Bu beni özür dilemeye sevk ediyor - bolluk gerçekten "ayrıntılı hayatımın" bir kısmını "öldürüyor mu?" Yoksulluk beni gerçekten "iğrenç" ve "pis" yapar mı? Hiç tartışmak istemedim ama bunu telafi etmek için elimden gelenin en iyisini yaptım; şimdi ikinci sınıf bir üniversitede felsefe öğreten zavallı babama teoloji ve klasikleri okurken özel olarak destekledim.
Ağabeyim Kang Xiong'a gelince, kalbimde saklı olanı telafi etmek için güçlü kayınpederimi, kardeşim Kang Xiong için bir mezar taşını kilisede tamir etmek için harekete geçirmek için şımarık kayınpederimi kullanmayı da düşündüm. Davranış, kardeşim Kang Xiong'un memnun olduğu şey olmayabilir. Bu yüzden onun için lüks bir mezarlığı yeniden inşa etmek istedim. Bu dileğimden sonra, bu hayatı huzur içinde meshedici kirişlerin hayatına ve kocamın okşamasına düşkünlükle geçirebilirim.
