Sonraki aşamadaki eğlence "eski günler artık değil"
"Bir Zamanlar", Sony'nin birinci taraf şaheserleri arasındaki en kötü izlenim olabilir. Bu oyunun kahramanı farklı bir stile, zayıf fiziksel güce ve birçok böceğe sahiptir.Ateşli silahların öldürücülüğü plastik oyuncaklarınki ile aynıdır. Oyunun ilk 10 saati gerçekten acı vericiydi ve birçok oyuncunun çukuru terk etmesi şaşırtıcı değil. Ama oynamaya devam ederseniz ve oyuna alışırsanız, "neyse ki pes etmedim" hissedebilirsiniz.
"Bir Zamanlar" ın erken içeriği gerçekten biraz hayal kırıklığı yaratıyor Görünüşe göre geliştirme sürecinde çok fazla geçici değişiklik yapılmış ve oyuncuların her zaman yapacak bir şeyleri olmasını sağlamak için ek içerikler eklenmeye zorlanıyor. Ancak oyunda geç oynadığınızda, rahatsızlık geçmişinizi unutabilirsiniz.
"Uzun Günler" in en büyük hatası, kahramanın başlangıçta tamamen beceriksiz olmasıdır. Deacon, iki yıldır dünyanın sonunda yaşamasına rağmen, yine de sadece 5 metrelik bir mesafe koşabiliyor ve ardından sert nefes almaya başladı. Silahı nasıl kaldıracağını bile bilmiyordu. "Artık Gün Yok" un uzun menzilli dövüşü çok farklıdır.Oyuncunun ön görüşü nadiren odaklanır, bu da oyuncunun çoğu zaman özleyeceği anlamına gelir. Dahası, kahramanın koşma ve el ele verme yeteneği de çok zayıftır, bu temelde astımlı bir tembel hayvana eşdeğerdir, bu nedenle oyundan birkaç saat sonra onunla endişeli ve hayal kırıklığına uğrayacaksınız.
Sizi sinirlendiren sadece insanlar değil, aynı zamanda lokomotifinizin çok erken çalınması ve demonte edilmesi, bu nedenle kırık bir bakır demiri bir kaplumbağa hızında sürmeniz ve ardından yavaş yavaş seyahat maceralarıyla yükseltmeniz gerekir. Aslında, daha önce ürettikleri "Mad Max" ın rutinleri tamamen aynıdır: insanlar ve arabalar bir olur ve birlikte güçlenir. Bu yüzden oyunun sonlarında flaşlar olduğu konusunda ısrar etmeden yarı yolda pes etmek normaldir.
Oyunun ilk aşamasındaki kahramanın yumuşak bir adam olmasına rağmen, kendi kendine konuşmasında çelişkilerle dolu olduğunu göreceksiniz, biri kızacak, biri nefret edecek, biri tuhaf olacak ve diğeri temkinli olacak, bu sadece akıl hastalığı. Yakında tasarım amacını anlayacaksınız: Deacon, tüm yıl boyunca bitiş saatlerinde tek başına yürüyor ve ruhu çok dengesiz, taşıdığı duygusal yük ona nezaketini unutturdu. Oyunun son kısmına kadar ısrar edebilirseniz, lokomotifini kurup ruh halini kurana kadar bekleyin, onun da sıradan bir insan olduğunu göreceksiniz.
"Bir Zamanlar" ın sonraki içeriği gerçekten eğlenceli bir açık dünya lokomotif macerasıdır. Öncelikle oyunun sunduğu sahne çok güzel.Dacon, lokomotifi çamurlu yol boyunca sürecek.Konum değiştikçe, çevredeki manzarayı kademeli olarak karla kaplı göreceksiniz, bu da size yardımcı olamayacak ancak arabadan çıkıp fotoğraf moduna girip sadece manzarayı görmek için sürmenize neden olacak. Oyundaki hava açık bir şekilde oynanışı etkileyecek, birincisi doğrudan trafik koşullarını değiştirecek ve ikinci olarak zombinin davranışını daha aktif veya pasif hale getirecek. Hava kötü olduğunda, zombilerin dışarı çıkma olasılığı daha yüksektir.
"Artık Gün Yok" un tüm bu güzel şeyleri kirli ve çamurlu görünümün altında gizlidir.Bu oyun "Mass Effect: Andromeda" dan beri en çok hataya sahip oyun olabilir ama en azından hiçbir hata oyunu tamamen çökertemez veya oynayamaz. Aşağı gitmiyor. En yaygın olan şey, zombilerin arazide sıkışıp kalması veya vahşi ayıların birdenbire ortadan kaybolmasıdır. Oyun birkaç yama yayınladı, ancak şimdilik benzer komik hatalar hala bulunabilir ve bunları düzeltmek için daha fazla zamana ihtiyaç olduğu görülüyor.
Pek çok kusur olsa da oyunun sonunda "Bir Zamanlar Bir Zamanlar" insanı giderek daha eğlenceli hissettirecek. Bu açık bir dünya oyunudur ve siz oyunu temizledikten sonra daha açık hale gelecektir.
"Once Upon A Time" artık yalnızca PS4'te mevcut.
