Eski zamanlarda isimlendirme teknik bir iştir ve bu kuralları anlamazsanız, kaçınılmaz olarak başınız derde girecektir.
Günümüzde, yeni doğan bebeklerin isimlendirilmesi oldukça sinir bozucu bir şey ve çoğu artık nesilleri takip etmiyor, bunun yerine sözlük sesleri kadar iyi ve asil bir isim kullanıyor. Ancak eski zamanlarda adlandırma "teknik bir faaliyet" idi ve pek çok kısıtlama vardı. Tüm kelimeler adlar için kullanılamazdı. Feodal dönem, aralarında "ulusal tabudan kaçınmanın" ve "özel tabudan kaçınmanın" gerekli olduğu hiyerarşik sistemleri vurguladı. düşünceli.
İlki, ülkeden uzak durmak
Tabu, antik Çin'e özgü tarihi ve kültürel bir fenomendir. Sözde "tabu" imparatorların, azizlerin, şeflerin ve saygı duyulanların adlarını ifade eder. İnsanlar konuşurken ve yazarken kelimeleri fark gözetmeden kullanmamalı, bu karakterlerin isimlerine dokunduklarında onlardan kaçınmaya veya yeniden yazmaya çalışmalılar, bu bir tabu. Feodal çağda tabu, sıradan konular için vazgeçilmez bir bilgiydi ve bir kez kırıldığında felakete neden olabilirdi.
Ülkeden kaçınmak, imparatorun tabusundan kaçınmak anlamına gelir. Bu alışkanlık Batı Zhou Hanedanlığı döneminde ortaya çıkmıştır. Hükümdar, tebaasının küfür etmesini önlemek ve üstünlüğünü vurgulamak için büyücülük yapmak için kendi adını kullandı. Statü, katı hiyerarşik sistemi sürdürün, kutsal ve dokunulmaz olduklarını gösterin ve insanları isimlerini kullanmaktan kaçınmaya zorlayın.
Qin Shihuang döneminde, "Zheng" isminden kaçınmak için "Zhengyue" "Duanyue" olarak değiştirildi veya "Zheng" kelimesinin telaffuzu düz bir sese dönüştürüldü, bu nedenle "Zhengyue" şimdiye kadar "Zhengyue" olarak telaffuz edildi. , Hala bu telaffuzu kullan. Tang Hanedanlığı İmparatoru Taizong Li Shimin, "dünya" kelimesinden kaçınmak için onu "kuşak" ile değiştirdi. Tang Hanedanlığından şair Wang Wei'nin "Han ailesinden General Li, üç kuşak general" şiiri vardı. "Dünya" yerine "ikame".
Qing Hanedanlığı da tabuları vurgulayan bir dönemdi.Örneğin İmparator Kangxi'nin adı Xuan Ye olduğu için "Xuan" karakterini yazarken son vuruşun eksik olması ve hatta konuşurken "Yuan" karakterinin bile değiştirilmesi gerektiği öngörülmüştü. Qing Hanedanlığı'nda yayınlanan kitaplarda Han Hanedanlığında Zheng Xuan'ın "Zheng Yuan" olarak basılmasının nedeni budur. Başka bir örnek olarak, modern Qiu soyadının yanında orijinal olarak "have" yoktu, bu da Yongzheng döneminde Konfüçyüs tabusundan kaçınmak için eklenmiştir.
İmparatorun isminden kaçınmanın yanı sıra, bazen hanedanın önemli yetkilileri bile kaçınıyordu. Örneğin, Song Renzong bir zamanlar Cai Xiang olarak Jun Mo kelimesini kullandı ve daha sonra Jun Mo adında bir jinshi, Renzong tarafından azarlandı: "Kelime neden papazın yanında, Qing neden adını aldı?" Ve ondan adını değiştirmesini istedi. Bakanların isimlerinden kaçınan görece daha az insan var, ancak insanlar çocukları için isim seçtiklerinde, felakete neden olma korkusuyla yine de onlardan uzak duruyorlar.
İkincisi, bencillikten kaçınmaktır
Ulusal tabulardan kaçınmakla karşılaştırıldığında, özel tabulardan kaçınmanın kapsamı çok daha küçüktür.Genel olarak, bir ailede tüm ailenin atalarının ve büyüklerinin adını kullanmaktan kaçınması gerektiği anlamına gelir. Bu sözde "barınma tabuları" dır. Tabii ki, resmi makamdaki insanlar sıradan insanlardan bir şey daha eklemek zorundadır ve bu, resmi isimden mümkün olduğunca kaçınmaktır. Örneğin, Song Xuanzong döneminde, Xu Shenqian adında bir vali vardı ve adı hakkında çok endişeliydi. Ona bağlı bir bölge hakimi, resmi işlerini kendisine rapor etti ve resmi işlerinde "Shen" kelimesinden bahsettiği için, Xu Shengan bağırdı ve şöyle dedi: "Bir ilçe hakimi olarak, amirin adını bilmiyor musunuz? Bana kasten hakaret ettiniz mi? "
Ming Hanedanlığı'nda Li Kongtong adında bir adamın Jiangxi Dixue'nun elçi yardımcılığına atandığına dair bir hikaye vardı ve onunla aynı isim ve soyadına sahip bir akademisyen vardı. Li Kongtong onu buldu ve ona sordu: "Adımı hiç duymadın mı? Nasıl gücenebilirsin?" Bilgin, "Adı babası tarafından belirlendi, bu yüzden değiştirmeye cesaret edemem" dedi. Li Kongtong düşündü. Uzun bir süre onun haklı olduğunu görünce şunu söylemek zorunda kaldım: "Bende bir çift Shanghailian var. Eğer haklı olursan, affedebilirsin."
Bu Shanglian çifti: "Lin Xiangru, Sima Xiangru, isim benzer, ancak aynı değil." Kelimenin tam anlamıyla, ikisi Xiangru olarak adlandırılsa da, erdemleri ve yetenekleri farklı olsa da, aslında akademisyene gülüyorlar. . İstemiyorum, bu yetenekli okuyucu o kadar parlak ki, hemen bir sonraki beyitle yüzleşti: "Wei Wuji, Changsun Wuji ve He Wuji, bu da şaka değil." Wei Wuji ve Changsun Wuji adıyla, aynı isim ve soyadına sahip insanların tabu olması gerekmediğini söyledi, evet. Çok zekice. Li Kongtong sonunda alaycı bir şekilde gülümsedi ve gitmesine izin verdi.
Nitekim Qin öncesi dönemde de devletten kaçınma ve bencillik vardı, ancak çok fazla ilgi görmediler, daha sonra, esasen etiğin rolü nedeniyle, giderek güçlendi ve nüfuz edildi. Şimdi bile, çocuklara tek karakterli isimler verdiğimizde, kafa karışıklığına ve yanlış anlamaya neden olmamak için, büyükanne ve büyükbabamızınkilerle aynı veya sesteş sözcüklere sahip sözcüklerden kaçınacağız. Ancak Batı ülkelerinde, genellikle ebeveynleriyle aynı adı alırlar, ancak adresi ayırt etmek için adın önüne "küçük" bir karakter eklerler.Bu nedenle, tabu adı Çin'de benzersiz bir geleneksel kültürdür.
